بررسی و مقایسه تجمع آرسنیک، سرب و روی در عضله میگوی وانامی و میگوی سفید هندی پرورشی ایران

تحقیق حاضر در سال 1389، به منظور تعیین غلظت فلزات سنگین سرب، روی و آرسنیک در عضله دو گونه میگوی وانامی (Litopenaeus vannamei) و میگوی هندی (Fenneropenaeus indicus) انجام گرفت. در این تحقیق 3 کیلوگرم نمونه میگوی وانامی از مجتمع پرورش میگوی چوئبده (آبادان) و 3 کیلوگرم میگوی سفید هندی از بندر کلاهی استان هرمزگان تهیه شد. سنجش فلزات در عضله نمونه ها، از روش هضم مرطوب و تعیین غلظت فلزات سنگین به روش جذب اتمی به کمک دستگاه Perkin Elmer 4100 صورت پذیرفت. تجزیه و تحلیل داده ها به کمک نرم افزار SPSS17 و آنالیز واریانس یکطرفه (ANOVA) انجام شد. بالاترین غلظت فلزات سنگین مربوط به روی در عضله میگوی هندی به میزان 4/0±16/15 میلی گرم بر کیلوگرم وزن تر بود. همچنین پایین ترین غلظت فلزات سنگین مربوط به آرسنیک در عضله میگوی وانامی به میزان 004/0±087/0 میلی گرم بر کیلوگرم وزن تر بود. غلظت سرب و روی در عضله میگوی وانامی و میگوی سفید هندی اختلاف معنی داری داشت (P<0.05)، اما در میزان آرسنیک اختلاف معنی داری مشاهده نشد (P>0.05). در این تحقیق میزان سرب، روی و آرسنیک در مقایسه با آستانه مجاز استانداردهای جهانی پایین تر بود.

فلزات سنگین، تجمع زیستی، میگو، عضله