بررسی برخی پارامترهای رشد و درصد بازماندگی در بچه ماهیان روهو، کاتلا و مریگال در استان خوزستان

این تحقیق در سال 1391 با هدف تعیین میزان رشد و درصد بازماندگی کپور ماهیان روهو (Labeo rohita)، كاتلا (Catla catla) و مريگال (Cirrhinus mirgala) در استان خوزستان انجام شد. تعداد 10500 قطعه بچه ماهیان نورس که به 3 استخر با تراکم 3500 قطعه در هر استخر شامل 7/46 درصد کاتلا، 35 درصد روهو و 3/18 درصد مریگال بود معرفی شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با برنامه SPSS و آزمون آنالیز واریانس یکطرفه (ANOVA) و مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون دانکن (Duncan Test) در سطح اطمینان 05/0 مورد بررسی قرار گرفت. میانگین وزن و طول کل اولیه در نمونه ها به ترتیب 0/0±3/0 گرم و 75/0±6/23 میلی متر در روهو، 0/0±1/0 گرم و35 /0±26/33 درکاتلا و 01/0±16/0 گرم و 96/0±8/34 میلی متر در مریگال بود. درصد رهاسازی بچه ماهیان نورس در گونه های کاتلا، روهو و مریگال به ترتیب 7/46، 35 و 3/18 درصد محاسبه شد. نتایج نشان داد که تعداد بچه ماهیان در انتهای دوره در استخرهای شماره 1، 2 و 3 به ترتیب 3215، 3350 و 2812 قطعه بود که درصد بازماندگی در استخرها به ترتیب 85/91، 91/95 و 6/80 درصد محاسبه شد. نتایج حاصل از ضریب همبستگی نشان داد که رابطه طولی ـ وزنی در بچه ماهیان نورس هندی در 3 گونه ماهی روهو (R=0.997 , y= 3E-06X3.2511)، كاتلا (R=0.989 , y= 3E-06X3.338) و مريگال (R=0.995 , y= 1E-05X2.9583) ارتباط مثبت و خطی دارند، بطوری که این ارتباط بالای 90 درصد بود. بر اساس تست پائولی اختلاف آن معنی دار بوده و رشد بصورت آلومتریک مثبت نشان داده شد.

رشد، بازماندگی، کپور ماهیان هندی، روهو، کاتلا، مریگال