وجود گسل هاي متعدد در گستر ة شهر تهران و احتمال رخداد زمينلرزهاي با بزرگي بيش از7 ريشتر (در صورت فعاليت گسل هاي شمالي و جنوبي آن)، اين شهر را در برابر تكانهاي ناشي از زمينلرزه و پيامدهاي آن از يك سو و ضعف هاي ساختار كالبدي شهر از سويي ديگر آسيب پذير ساخته است. همچنين در تحقيقات آژانس همكاري هاي بين المللي ژاپن (جايكا) به اين نكته اشاره شده است كه در صورت فعال شدن گسل ري بزرگترين آسيب ناشي از زلزله در تهران روي خواهد داد. از اي نرو، قرار داشتن اكثر بافت هاي فرسوده شهر تهران در پهنه هاي با خطر نسبي بالا ي زلزله و نبود زيرساختهاي مورد نياز كه از مشكلا ت و معضلا ت عمده بافت هاي فرسوده شهري ميباشد، توجه به اين مسائل را در اين بافتها دو چندان ميكند.هدف از ارائه اين مقاله بررسي ويژگيها ي كالبد ي بافت فرسوده و بكارگ يري ش يوهها و راهبردها ي موجود در جهت ارزيابي ريسكهاي بالقوه ناش ي از رخداد زلزله با استفاده از يك مدل مفهومي به منظور تعيين ريسكهاي بالقوه به روش ك يف ي در محله سنگلج شرقي، واقع در منطقه 12 تهران است. نتايج نشان ميدهد كه گرفتگ ي عرض معبر و انهدام ساختمانها به ترتيب طيف شدت ريسكهاي بالقوه براي محدوده مورد مطالعه را تشكيل ميدهند
کلید واژگان :زلزله، ريسك ها ي بالقوه، محلة سنگلج شرقي، بافت فرسوده
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک