اثر تاريخ‌ كاشت و كاربرد سايكوسل بر عملكرد و اجزاي عملكرد ارقام جو در مازندران

به منظور بررسی اثر تاريخ‌ كاشت و كاربرد سايكوسل بر عملكرد و اجزاي عملكرد ارقام جو، آزمایشی به ‌صورت اسپليت فاكتوريل در قالب طرح پايه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مركز تحقيقات كشاورزي مازندران (مزرعه ايستگاه تحقيقات زراعي بايع‌كلا شهرستان نكا) در سال زراعي 89-1388 اجرا گردید. سه تاریخ کاشت (20 آبان، 5 و 20 آذر) به عنوان عامل اصلي و سه رقم (صحرا، پروداکتیو‌ و لاین ) و دو سطح محلول‌پاشی سایکوسل{بدون مصرف (شاهد) و مصرف 8/2 لیتر در هکتار‌‌} كه به صورت فاكتوريل اختلاط گرديدند، به عنوان عامل فرعي در نظر گرفته شدند. نتايج نشان داد كه حداكثر و حداقل درصد سنبلك بارور در سنبله، سنبلك در گياه، عملكرد دانه (1/293 و 4/259 گرم در متر مربع) و شاخص برداشت به ترتيب در تاريخ‌هاي كاشت 5 و 20 آذر حاصل گرديد. رقم صحرا و لاين M12 به ترتيب داراي بيشترين و كمترين سنبلك در سنبله، درصد سنبلك بارور، سنبلك در گياه، عملكرد دانه (9/316 و 4/244 گرم در متر مربع)، عملكرد بيولوژيك (4/719 و 2/614 گرم در متر مربع) و شاخص برداشت بودند. با مصرف سايكوسل ارتفاع گياه كاهش يافت، اما تعداد پنجه بارور، سنبلك در سنبله، درصد سنبلك بارور در سنبله، سنبلك در گياه، عملكرد دانه، عملكرد بيولوژيك و شاخص برداشت افزايش يافت. حداكثر و حداقل سنبلك در سنبله، درصد سنبلك بارور در سنبله، سنبلك در گياله، عملكرد دانه و شاخص برداشت در اثر متقابل تاريخ كاشت 5 آذر × رقم صحرا و تاريخ كاشت 20 آذر × لاين M12 حاصل شد. بنابراين تاريخ كاشت 5 آذر، رقم صحرا و مصرف 8/2 ليتر سايكوسل در هكتار به علت افزايش اجزاي عملكرد دانه و در نهايت عملكرد دانه و شاخص برداشت فاكتورهاي مناسب كشت جو در استان مازندران بودند.

تاريخ كاشت، جو، سايكوسل، شاخص برداشت، عملكرد دانه.