هنجار گریزی معنایی، خصیصه ی سبکی کلیم کاشانی

یکی از ویژگی ها و خصایص سبکی منحصر به فرد شعرای نامی سبک هندی (اصفهانی) ، نظیر: کلیم کاشانی، صائب تبریزی ، دیگر شعرای این سبک ، که شعرشان را از اشعار سبک های دیگر متمایزتر و هنرمندانه تر جلوه می دهد ، هنجار شکنی و انحراف از زبان معیار است. منظور از هنجار شکنی و انحراف از زبان معیار در اشعار شعرای سبک هندی آن است که شاعر این سبک ، به جهت دست یافتن به «معنی بیگانه» و «فکر رنگین» و «بیگانه سازی» و پروراندن معانی و مضامین بکر شعری و خلاف آن چه در عرف و هنجار ادبی است، در مورد معانی و مضامین کلیشه ای و رایج در ادب فارسی و شخصیت ها و عناصر مشهور داستانی و قرآنی و اسطوره ای نظیر: آب حیات، خضر،یوسف، پیر طریقت و...، از زاویه ای غیر عرفی می نگرد و به خلاف آمد عادت در مورد آن به قضاوت می نشیند، یعنی به نکوهش و نگرش منفی نسبت به آن چیزی می پردازد که در عرف و زبان معیار، به ستایش و نگرش مثبت پیرامون آن چیز پرداخته شده و یا به ستایش و نگرش مثبت نسبت به آن چیزی می پردازد که در عرف و هنجار ادبی، با نکوهش و نگرش منفی با آن برخورد شده است. این نوشتار به تحقیق و تفحص در این زمینه در شعر کلیم کاشانی، همراه با ذکر شواهدی از شعرای دیگر سبک هندی(اصفهانی) پرداخته است.

سبک هندی(اصفهانی)، کلیم کاشانی ، معنی بیگانه، هنجار شکنی، انحراف از زبان معیار، نگرش مثبت و منفی