طبقه بندی دشت سرهای مناطق بيابانی براساس پارامترهای ژئومرفومتری

مناطق دشتی، از مهمترین واحدهای ژئومرفولوژی می¬باشند. چرا که بسیاری از کاربری¬های مهم مثل مناطق مسکونی و صنعتی، اراضی زراعی، آبخوانه ها وغیره در مناطق دشتی واقع شده اند. بهمین دلیل شناحت و طبقه¬بندی آنها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. تاکنون روش¬ها و شاخص¬های مختلفی جهت شناخت و تفکیک تیپ¬های مختلف دشتی از یکدیگر ارائه شده است. که اغلب این روش¬ها و شاخص¬ها برپایه ویژگی¬های توصیفی استوار است. طبقات دشتی مورد استفاده در این تحقیق شامل دشت¬سر فرسایشی، دشت¬سر اپانداژ و دشت¬سر پوشیده می¬باشد. در¬این تحقیق اقدام به معرفی و استفاده از شاخص¬های جدید ژئومرفومتری تعیین دامنه کمی برای آنها در جهت تفکیک تیپ¬های مختلف دشت¬سر شده است. شاخص¬های ژئومرفومتری مورد استفاده شامل درصد شیب، انحنای¬سطح، انحنای¬مقطع، انحنای¬حداقل، انحنای¬حداکثر، انحنای¬متقاطع، انحنای¬طولی و انحنای¬گوسی می¬باشند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می¬دهد که در بین پارامترهای ژئومرفومتری معرفی¬شده، به ترتیب پارامترهای شیب، انحنای¬حداقل، انحنای¬مقطع، انحنای¬طول و انحنای¬متقاطع دارای کارایی بیشتری از سایر پارامترهای ژئومرفومتری در طبقه¬بندی تیپ¬های مختلف دشت¬سر می¬باشد.

طبقه¬بندی، ژئومرفولوژی، دشت¬سر، پارامترهای ژئومرفومتری، عقدا