تبیین مدل توانمندسازی روانشناختی کارکنان بر اساس اعتماد سازمانی

چکیده هدف: از پژوهش حاضر شناسایی ساز وکار توانمندسازی روانشناختی کارکنان بر اساس اعتماد سازمانی در اداره کل ورزش و جوانان استان ایلام بود. روش شناسی: روش تحقیق توصیفی - همبستگی بوده و نمونه آماری بر اساس فرمول کوکران شامل90 نفر از کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان ایلام انتخاب شدند. ابزار اندازه¬گیری پژوهش مشتمل بر دو پرسشنامه استاندارد اعتماد سازمانی شاكلي و همکاران (1999 ) شامل 42 سؤال و 5 خرده مقیاس و نیز پرسشنامه توانمندسازی روانشناختی اسپریتزر(1995) شامل 22 سؤال و 5 خرده¬مقیاس بود. پایایی هر یک از پرسشنامه¬ها از طریق ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 91/0 و 93/0 به دست آمد و روایی صوری و محتوایی آنها به وسیله محققان و متخصصان مدیریت ورزشی تأیید شدند. همچنین با اجرای مدل تأییدی پرسشنامه از طریق نرم¬افزار لیزرل مشخص شد که هر کدام از ابزار پژوهش دارای اعتبار و روایی سازه مناسبی بودند. یافته¬ها: نتایج تحلیل مسیر با استفاده از مدل¬سازی معادلات ساختاری نشان می¬دهند که دو عامل گشودگی و صداقت (29/0 R2=) و نگرانی و دلواپسی (22/0 R2=) بهترین پیشایندها برای توانمندسازی روانشناختی کارکنان بودند. یافته¬های پژوهش حاصل از آن است که به طور کلی حدود 17 درصد از تغییرات واریانس توانمندسازی روانشناختی کارکنان از طریق اعتماد سازمانی در ورزش ایجاد شد. نتیجه گیری: به مدیران ادارات ورزش پیشنهاد می¬شود که به منظور توانمندسازی روانشناختی کارکنان و در نهایت اثربخشی سازمانی، تلاش کنند تا بسترهای لازم برای محیطی مبتنی بر اعتماد در سازمان فراهم شود.

اعتماد سازمانی، گشودگی و صداقت، نگرانی و دلواپسی، توانمندسازی روانشناختی، ورزش.