زبان، قدرت و ایدئولوژی در رویكردِ «انتقادیِ» نورمن فركلاف به تحلیلِ گفتمان

با توجه به نقشي كه زبان در ساختار قدرت ايفا مي كند - و چه بسا ممكن است كه زبانِ يك گروه، تبديل به ايدئولوژيِ حاكم شود - و با توجه به اينكه موضع يك طرف را نسبت به طرفِ ديگر تعيين مي¬كند و با توجه به اهميتي كه هم اكنون در سازمان¬هاي بين¬المللي و كردارهاي ديپلماتيك براي آن قائل هستند، توجه به پديده زبان و گفتمان و كاوش در جهت تحليلِ آن، ضرورتي است كه كمتر بدان پرداخته شده و مي¬شود. اينچنين است كه توجه و پرداختنِ به مكاتب، نظريه¬ها و روش¬هاي موجود در تحليل گفتمان، ضروري و اجتناب ناپذير مي¬گردد. اين مقاله، به كاوش در رويكرد تحليل گفتمانِ انتقادي مي¬پردازد و مي¬كوشد تا با استفاده از نظريات يكي از اعضاي پيش¬رويِ آن يعني «نورمن فركلاف»، به آشكارسازي خصوصيات اين رويكرد و وجوه تمايز آن از ساير رويكردهايِ تا حدي مشابه پرداخته، رابطه ميانِ زبان، قدرت و ايدئولوژي را در آن مورد مداقه قرار دهد.

تحليل گفتمان «انتقادي»، صورت بندي هاي ايدئولوژيكي ، گفتماني، طبيعي سازي، پنهان سازي و نظام گفتمان