ژئوتوریسم ،پدیده اي معاصروامروزي که از اواخردهه 80 میلادي درسراسر دنیا شناخته شده است .درسال هاي اخیر ژئوتوریسم به صورت مفهومی بسیارجذاب درآمده که طیف وسیعی ازمردم با علاقه هاي گوناگون ونیز دولت ها، گروه هاي زیست محیطی وگروه هاي حفاظت ونگهداري رابه خود جلب می کند.از آن جا که ژئوتوریسم رشته اي پیچیده وچند بعدي است، معمولا درمورد مدل هاي آن توافقی همگانی وپذیرفته شده وجود ندارد. نکته قابل تأمل درطراحی یک مدل، چارچوب هاي نظري فهم و ادراك ماست که در قلمرو آن پدیده مورد نظر ارزیابی می شود. هدف این مقاله آن است که به شیوه توصیفی و مطالعه مروري نقش وجایگاه ویژه ژئوتوریسم و روند تحولات آن درایران ومدل هاي مورداستفاده آنرا بیان کند. داده هاي مورد نیاز تحقیق با استفاده از بررسی اسنادي (آرشیو کتابخانه اي، منابع داخلی و خارجی) جمع آوري شده است. دراین بررسی ضمن ارائه تعاریف وتوضیح مفاهیم ژئوتوریسم ومدل سازي ،عملکرد واهداف و ویژگی هاي اساسی مدل هاي پرالونگ، لئوپولد، اکولوژي، فازي ، برنامه ریزي راهبردي فریمن، تاپ سیس، اي .اچ .پی، رینارد، پري یرا و سوات توضیح داده می شوند. پس از تحلیل مقایسه اي و توصیفی ،این نتیجه حاصل شد که از بین این ده مدل ، مدل پرالونگ و اکولوژیک درمطالعات ژئومورفیک توریستی ایران متداولتربوده است ومدل فازي کمترین کاربرد درژئوتوریسم ایران را تاکنون نشان داده است .همچنین در بررسی روند تحولات ژئوتوریسم در ایران این نکته روشن شد که بین سالهاي 1389 تا 1391 بیشترین کارهاي پژوهشی در زمینه استفاده از مدل ها در بحث ژئوتوریسم انجام شده که نشان دهنده روند روبه رشد مطالعات ژئوتوریسم در کشور است و الزام آشنایی با این مدلها براي دست یابی به درك بهتري از ژئوتوریسم رابیان می دارد.
کلید واژگان :ژئوتوریسم، مدل هاي ژئوتوریسمی، ژئومورفوتوریسم، ژئوپارك، ایران
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک