زمینه و هدف: تحقق اهداف توسعهای و کاهش نابرابریهای منطقهای در کشورهای در حال توسعه در گرو برنامهریزی منطقهای میباشد که لازمه آن شناسایی توسعه یافتگی مناطق نسبت به یکدیگر است. لذا هدف از این تحقیق، تعیین میزان سطح بهرهمندی شهرستانهای استان فارس از نظر شاخصهای بهداشتی - درمانی، آموزشی، فرهنگی و خدمات شهری بر اساس آمار سال 1389 است. روش بررسی: با توجه به مولفههای مورد بررسی رویکرد حاکم بر این پژوهش توصیفی کمی و تحلیلی - است و با بهرهگیری از روش اسکالوگرام شهرستانها رتبهبندی و تحلیل شدند که در نهایت در سه سطح کمتر توسعه یافته، توسعه یافته و بیشتر توسعه یافته قرار گرفتند و جایگاه هر یک از شهرستانها از نظر توسعه یافتگی مشخص شد. جامعه آماری پژوهش 25 شهرستان فارس را شامل میشود که بر اساس 20 شاخص رتبهبندی شدهاند. تحلیل دادهها نیز براساس الگوی اسکالوگرام انجام گرفت. یافتهها: نتایج نشان داد که از نظر شاخص آموزشی شهرستانهای بوانات و ممسنی در رتبه اول و زرین دشت و شیراز در رتبه آخر قرار گرفتند. از نظر شاخص بهداشتی درمانی شهرستانهای بوانات، لامرد و – مهر در رتبه اول و شهرستانهای فراشبند، فیروزآباد، کازرون و زرین دشت در رتبه آخر قرار گرفتند. از نظر شاخص فرهنگی شهرستان لامرد در رتبه اول و شهرستانهای مرودشت، فسا و ممسنی در رتبه آخر قرار گرفتند. نتیجهگیری: نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از وجود شکاف بین شهرستانهای استان فارس از نظر بهرمندی از شاخصهای مورد بررسی است و در این بین شهرستان شیراز علی رغم مرکزیت سیاسی و اقتصادی به دلیل جمعیت زیاد در سطح کمتر توسعه یافته از نظر اسکالوگرام شناخته شد.
کلید واژگان :اسکالوگرام، شاخص مرکزی، استان فارس، توسعه یافتگی
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک