چکیده :

در پژوهش حاضر با اندازه¬گیری غلظت جیوه کل با روش اسپکتروفتومتر جذب اتمی در نمونه¬های عضله ماهی شانک زرد باله (Acanthopagrus latus) رودخانه بهمن‌شیر خطر ناشی از مصرف این ماهی برای انسان ارزیابی شد. بدین منظور 30 عدد ماهی از بندر‌چوئبده به صورت تصادفی تهیه شد. میانگین میزان جیوه در عضله ماهی شانک در منطقه مورد مطالعه 08/0±24/0 میلی¬گرم در کیلوگرم وزن تر بود. نتایج نشان می¬دهد که میانگین میزان جیوه در عضله ماهی شانک از حد آستانه استانداردهای جهانی پایین¬تر است. با توجه به میزان مصرف سرانه ماهی در ایران، میزان جیوه¬ای که از طریق مصرف ماهی شانک زرد باله جذب بدن انسان می‌شود، حدود 000085/0 میلی¬گرم در کیلوگرم در روز و و 000595/0 میلی¬گرم در کیلوگرم در هفته برای یک فرد بالغ با وزن 70 کیلوگرم است. همچنین میزان شاخص خطر ماهی شانک زرد باله 85/0 می¬باشد که کمتر از 1 است. تعیین حداکثر مصرف روزانه ماهی و با درنظرگرفتن میانگین وزن 70 کیلوگرم برای مصرف¬کننده، مقدار مجاز مصرف ماهی شانک زرد باله با میانگین غلظت 24/0 میلی¬گرم در کیلوگرم وزن تر، 29 گرم در روز و 203 گرم در هفته می¬باشد.

کلید واژگان :

ارزیابی خطر، جیوه، ماهی شانک زرد باله، عضله



ارزش ریالی : 600000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک