منطقه تیراندازی و شکار ممنوع قراویز به عنوان یکی از مهمترین زیستگاههای آهوی ایرانی (GazellaSubgutturosaSubgutturosa) در غرب رشتهکوه زاگرس شناخته شده است. مدلهای پیشببنی کننده محدوده پراکنش حیات وحش ابزار مناسبی برای اهداف حفاظتی و مدیریتی میباشند. در اینراستا مرز محدوده مطالعاتی برابر حد پراکنش گونه در نظر گرفته شد و سپس با محدوده واقعیپراکنش گونه مقایسه گردید. داده های میدانی جمع آوری شده در قالب روش تجزیه و تحلیل عاملی آشیانبومشناختی، در محیط نرمافزار بیومپر برای ارایه مدل مطلوبیّت زیستگاه به کار برده شد.در ماتریس همبستگی داده های نقاط حضور به عنوان متغیر وابسته و اطلاعات 14 متغیر محیطی به عنوان متغیر مستقل در نظر گرفته شد.نتایج نشان داد آهوی ایرانی زیستگاهتپهماهوری با ارتفاع متوسط 590 متر، متوسط شیب ١٣ درصد جنوبی و حداکثر فاصله 1288 تا 1775 متری از چشمه و آبشخور را در تیپ پوشش گیاهیPo. bu – An. gr به عنوان زیستگاه پاییزهو زمستانه انتخاب می کند.آهوی ایرانی در فصل پاییز بیشتر به سمت خارج از مرزهای اصلی منطقه و در فصل زمستان به ماندن در داخل مرزهای منطقه تمایل دارد.میزانتحملپذیری گونه از پاییز 602/0 به زمستان 334/0 کاهش مییابد که میتواند ناشی از آزاد بودن انجام برخی فعالیتهای انسانی باشد.
کلید واژگان :تحمل پذیری، نرم افزار بیومپر، نقاط حضور، کرمانشاه
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک