بررسی میزان اضطراب و عوامل جمعیت شناسی مرتبط با آن در اعضای خانواده بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه: مطالعه مقطعی در شهر تهران

مقدمه و هدف: بیماری میتواند به عنوان یک عامل تنش زا باعث ایجاد بحرانهای شددید راانندنای ی در یانواده شود؛ به یصوص زمانی که بیماری به بس ری شدن یکی از اعضای یانواده در بخش مراقبت ایژه میانجامد. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان اضطراب در اعضدا ی یدانواده بیمداران بسد ری در بخش مراقبت ایژه ا عوامل جمعیت شناسی مرتبط با آن در تهران انجام شده است. مواد و روشها: این مطالعه مقطعی بر رای اعضای یانواده بیماران بسد ر ی در بخدش مراقبدت اید ژه انجام شد. از پرسننامه اس اندارد STAI ، برای اندازه گیری اضطراب اس فاده گردیدد . منخصدا مدورد مطالعه عبار بودند از جنس ا سن بیمار ا عضو یانواده ای، اضعیت تاهل، شغل، اضعیت اق صادی ا تحصیال عضو یانواده، دلیل ا مد زمان بس ری بیمار در بخش ایژه ا تجربه قبلی عضو مراقب از بیمار بس ری در بخش مراقبت ایژه. تحلیل با اس فاده از مدلهای رگرسیون لجسد یک سداده ا چندگانده انجام شد. نرایج: 08 نفر با میانگین سدن ی08/88±0/08 در مطالعده شدرکت نمودندد . مید انگین نمدره اضدطراب آنهدا 888/80±81/08 بود، به طوری که به ترتیب 66/2% ا 33/0% در گراههدا ی بدا اضدطراب کم در ا بیند ر قرارگرف ند. رگرسیون لجس یک ننان داد افزایش سن عضدو یدانواده ا م اهدل بدودن ای شدانس قدرار گرف ن در گراه با اضطراب باال را افزایش می دهد. نریجهگیری: با توجه به ارتباط مناهده شده میان سن ا تاهدل عضدو یدانواده بدا م غیدر اضدطراب ، اقداما حمای ی ا توجه بین ری جهت اعضای مسن ا م اهل یانواده بیماران بس ری در بخدش مراقبدت ایژه پیننهاد می گردد.

: اضطراب، بخش مراقبت ایژه، یانواده