بررسی رابطه بین کیفیت زندگی کاری و خودکارآمدی معلمان مدارس ابتدایی شهر همدان

هدف از این پژوهش، بررسی رابطه کیفیت زندگی کاری با خودکارآمدی معلمان مدارس ابتدایی شهر همدان بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری و تحلیل داده ها، جزء پژوهش های توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معلمان مدارس ابتدایی شهر همدان در سال تحصیلی 1394-1393 به تعداد1542 نفر بود. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی، و مطابق با فرمول کرجسی و مورگان نمونه ای به حجم 310 نفر انتخاب شد ابزار گردآوری داده ها شامل دو پرسشنامه استاندارد خودکارآمدی مربیان اسچانن – موران و وولفولک (2001) و پرسشنامه کیفیت زندگی کاری ریچارد والتون(1973)، بود که پایایی آنها برای پرسشنامه خودکارآمدی معلمان 91/0 و پرسشنامه ی کیفیت زندگی کاری 93/0 با روش آلفای کرونباخ تعیین شد. نتایج پژوهش نشان داد که وضعیت کیفیت زندگی کاری معلمان مدارس ابتدایی شهر همدان در سطح متوسط و وضعیت خودکارآمدی آنان بالاتر از سطح متوسط است. بین کیفیت زندگی کاری با خودکارآمدی معلمان رابطه مثبت و معنادار(227/0R=) مشاهده شد همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که مؤلفه های محیط ایمن و بهداشتی و نیز تأمین فرصت رشد و امنیت مداوم قدرت پیش بینی خودکارآمدی معلمان را دارند.

کیفیت زندگی کاری ، خودکارآمدی، معلمان، مدارس ابتدایی.