تحليل ظرفيتي فرم شهر با تاكيد بر الگوي شهر فشرده (مطالعة موردي: شهر گرگان)

يكي از پارادايمهايي كه در دهههاي پاياني قرن بيستم به منظور توسعة ظرفيتي شهر شكل گرفته، الگوي شهر فشرده است. در اين الگو حالتهاي پايدار براي حمل و نقل، كاربري تركيبي، همبستگي اجتماعي و توسعة فرهنگي كارايي خاصي پيدا نموده و سبب ايجاد فضاهايي با تعامل اجتماعي بالا، مصرف انرژي كم تر و د رجة بالاي دسترسي براي شهروندان ميشود. هدف از پژوهش حاضر، تحليل ظرفيتي فرم شهر با تاكيد بر الگوي شهر فشرده در شهر گرگان ميباشد كه از روش توصيفي – تحليلي و پيمايش ميداني استفاده شده است. در اين پژوهش، شهر گرگان به چهار منطقة شهري جهت سنجش پتانسيل هر منطقه براي اجراي الگوي شهر فشرده تقسيم شدهاست؛ همچنين، از هشت شاخص تراكم جمعيتي، زمينهاي باير و خالي، تراكم ساختماني و دانهبندي قطعات، نظام دسترسيها، اختلاط كاربريها، دسترسي به زيرساختهاي شهري، دسترسي به حمل و نقل شهري و دسترسي به مسيرهاي پيادهرو استفاده شدهاست. يافتههاي بهدست آمده از تحليل فضايي- مكاني با استفاده از منطقة چهار با ضريب ،SAR و مدل MADM و روشهاي تصميم گيري چند معياره ArcGIS نرمافزار داراي كمترين پتانسيل جهت پياده سازي الگوي Vat= 12/ داراي بيشترين پتانسيل و منطقة 1 با 7 Vat= 6/41 رشد فشردة شهري است. بررسي كالبدي فضايي شهر گرگان نشان ميدهد كه اين شهر در برخي مناطق داراي پراكندگي در فرم و ساختار خود است. منطقة چهارِ شهر گرگان با بيشترين اختلاط كاربريها، بيشترين دسترسي محلهاي، بيشترين زمينهاي خالي جهت رشد هوشمند شهري و بيش ترين دسترسي به حمل و نقل عمومي، زيرساختهاي شهري و مسيرهاي پيادهرو داراي بيشترين پتانسيل جهت رشد فشردة شهري است.

فرم كالبدي شهر، شهر فشرده، روشهاي تصميمگيري چندمعياره، MADMشهر گرگان.