چکیده :

اوضاع اقلیمی از عوامل مهم و مؤثر در آسایشزیستی در محیطهاي انسانی است. براي نمونه معماري سنتی کشورهاي مختلف جهان، بهویژه کشورهاي خاورمیانه و از جمله کشور ما، سرشار از تجارب و نمونههایی است که نشاندهنده راهحلهاي بسیار دقیق و حسابشده در سازگاري فضاهاي کالبدي با اوضاعاقلیمی است. این ساختمانها و فضاهاي کالبدي در هماهنگی با محیط طبیعی و فرهنگی چهرهاي خاص یافتهاند و در بهرهگیري از انرژيهاي طبیعی، مقابله با شرایط نامساعد و بسیار سخت اقلیمی کاملاً موفق بودهاند. حاشیهغربی که بهوسیله رشته کوههاي زاگرس از فلات مرکزي جدا شدهاند، اقلیم سرد و کوهستانی ایران را تشکیل میدهند، از ویژگی این اقلیم تابستانهاي معتدل و زمستانهاي سرد است. استان لرستان و شهرستان کوهدشت از جمله مناطق این اقلیم محسوب میشوند. با توجه به شکلگیري و ترکیب معماري بومی این مناطق این واقعیت بر ما آشکار میگردد که خصوصیت اقلیمی منطقه بهطور قابلملاحظهاي در شکلگیري شهرها و ترکیب معماري این مناطق تأثیر داشته است. لذا این تحقیق درصدد برآمده است که با استفاده از روشهاي بیوکلیماتیک (ماهانی، اولگی و گیونی) به بررسی تاثیرات اقلیم بر معماري بومی شهر کوهدشت بپردازد.

کلید واژگان :

شاخص زیست اقلیمی، محدوده آسایش، درجه آسایش، معماري اقلیمی، کوهدشت.



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک