عوامل مؤثر بر گرایش افراد به آگاهشدن از بیماری در صورت ابتلا به سرطان

مقاله حاضر نتیجه پیمایشی در شهر بابل است که هدف آن روشنساختن یک مشکل اخلاقی مبتلابه بسیاری از پزشکان در حوزه بیماریهای صعبالعلاج، به ویژه سرطان است. تحقیق به بررسی این پرداخته که افراد در صورت ابتلا به سرطان، چقدر حاضرند مستقیماً از بیماری و طول عمر خود آگاه باشند و این با کدام یک از ویژگیهای سن، جنس، وضعیت تأهل، تحصیلات، تعداد فرزندان همبستگی دارد تا روشن شود پزشکان به کدام یک از گروههای فوق میتوانند درباره وضعیت بیماری توضیح دهند. این پژوهش با حجم نمونه 381 نفر به صورت پیمایشی در 5 منطقه شهری بابل اجرا شد. ابزار تحقیق آزمونی محقق ساخته بر پایه فرافکنی 0/ 0 با فرمول دونیمهکردن و 83 / روانشناختی پاسخدهندگان است. پایایی پرسشنامه پس از بررسی پایه و حذف تعدادی از سؤالات 88 با آلفای کرانباخ به دست آمد. برای تعیین روایی صوری و محتوایی، در همین مرحله برخی از پرسشها تعدیل شدند. نتایج تحقیق نشان داد بین افرادی که میخواهند از بیماری خود اطلاع داشته باشند و کسانی که حاضر به دانستن حقیقت نیستند، تفاوت معنیداری وجود دارد. همچنین پاسخهای مثبت و منفی با عواملی مانند سن و تعداد فرزند همبستگی نشان داد، اما با سطح تحصیلات و جنس خیر.

آگاهی از سرطان؛ اخلاق پزشکی؛ حقوق بیمار