جایگاه مفاهیم دوسوسوری- لكانی در نظریه لاكلاو و موف در باب گفتمان

ارنستو لاكلاو و شانتال موف در نظريه شان در بابِ گفتمان، بر جزئي بودنِ ثباتِ معنا تاكيد كرده اند. آنان در اين راستا، اصلِ زبان شناختيِ ‘ارزش’ را از دوسوسور اخذ نموده، و به مشخص نمودنِ وجه تمايزِ خود از كارِ او مي پردازند. آنان هم چنين، با وام گرفتنِ مفهومِ ‘نقطه كاپيتون’ از نظريه روان كاويِ لكان، و ناميدن آن به ‘نقطه گره گاهي’ در ترمينولوژيِ خاصِ خودشان، درصددِ پاي فشردن بر اين گونه از ثباتِ معنايي هستند. امري كه ذكرِ آن ضروري به نظر مي رسد اين است كه ثباتِ جزئيِ معنا را نبايد به گونه اي ساده انگارانه با بي ثباتيِ معنا همسان دانست.

گفتمان، مفصل بندي، وقته ها، امكان، ثباتِ جزئيِ معنا