چکیده :

سپهسالار زرّینه کفش، طوس نوذر، ازشاه¬زادگان رنج¬دیدۀ کهن¬نامۀ باستان است که عمری کمر به خدمت شاهان بلند¬آوازۀ کیانی چون کی-کاووس و کی¬خسرو می¬بندد. او که ازخاندان بزرگ نوذری و از جاودانان دین زردشتی است، در روز رستاخیز به یاری سوشیانس برمی¬خیزد و آغازگر جنگ آخرالزّمان است. از میان یک¬صدوپنجاه پهلوان و شاه و شخصیّت گوناگونِ نیمۀ نخست شاهنامه، اگرچه طوس از پهلوانان جریان¬ساز و اصلی و در مرکز نهاد شاهی¬پهلوانی قراردارد، به دلیل تنوّع خصلت¬ها و کنش¬های شخصّیتیش، کم¬تر مورد تحقیق پژوهش¬گران قرار گرفته و غالباً به عنوان چهره¬ای تندخو، کم¬خرد و خود¬پسند معرّفی شده است. در این جستار می¬کوشیم ضمن اشاره به تاریخچه و معانی لقب «زرّینه¬کفش» با نگاهی گذرا به هستی¬شناسی اسطوره¬ای طوس در اوستا و متن¬های پهلوی و سیر هستی او در حماسۀ ملّی، تفاوت¬ها و تضادهای شخصّیت اساطیری و حماسی، سپهسالار زرّینه¬کفش دورۀ پهلوانی حماسۀ ملّی ایران، بیش از پیش بررسی شود تا از این ره¬گذر، شناختی تازه¬تر ازاو بدست داده شود.

کلید واژگان :

طوس، زرّین¬کفشی، شاهنامه، اوستا.



ارزش ریالی : 600000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک