اثربخشی آموزشهای همدلی و شناختی– رفتاری بر سازگاری دانش¬آموزان مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله¬ای

پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي و مقايسه آموزش همدلي و آموزش مديريت خشم مبتني بر رويكرد شناختي– رفتاري بر سازگاري كودكان مبتلا به اختلال نافرماني مقابلهاي انجام شد. طرح پژوهش آزمايشي و از نوع پيش آزمون پسآزمون چند گروهي است. جامعة آماري شامل تمامي دانشآموزان پسر پايههاي هفتم و هشتم مبتلا به اختلال 1393 بود. نمونه پژوهش 72 نفر از اين دانشآموزان بود كه به روش - نافرماني مقابلهاي شهر ساري در سال تحصيلي 94 تصادفي به چهار گروه (دو گروه آزمايشي و دو گروه گواه) گمارده شدند. جهت جمعآوري داد هها از مقياس درجهبندي اختلال نافرماني مقابلهاي كودكان، مصاحبه باليني ساختاريافته، و پرسشنامه سازگاري دانش آموزان استفاده شد. براي گروههاي آزمايشي، آموزش همدلي و آموزش مديريت خشم مبتني بر رويكرد شناختي- رفتاري در 8 جلسه 60 دقيقه اي برگزار شد در حالي كه گروههاي گواه هيچگونه مداخله اي را دريافت نكردند. نتايج تحليل كوواريانس چندمتغيري نشان داد آموزشهاي همدلي و مديريت خشم ميتواند موجب بهبود سازگاري كلي، سازگاري عاطفي و سازگاري اجتماعي كودكان مبتلا به اختلال نافرماني مقابلهاي شود و اثر بينگروهي 49 درصد است. بين ميزان اثربخشي آموزشهاي همدلي و مديريت خشم بر سازگاري و مؤلفههاي آن در كودكان مبتلا به اختلال نافرماني مقابلهاي تفاوت معناداري ديده نشد. بنابراين توجه به اثربخشي آموزشهاي همدلي و مديريت خشم مبتني بر رويكرد شناختي- رفتاري بر متغيرهاي مرتبط با سازگاري دانش آموزان مبتلا به اختلال نافرماني مقابله اي از اهميت ويژهاي برخوردار است.

همدلي، آموزش شناختي– رفتاري، مديريت خشم، سازگاري، اختلال نافرماني مقابلهاي