براي بقاء در دنياي رقابتي امروز، بسياري از شرکت‌هاي توليدي و خدماتي، ناگزير شده‌اند به رويکردهاي جديد مديريتي رو بياورند. از جمله اين رويکردها، مي‌توان به روش‌هاي جديد ارزيابي عملکرد اشاره کرد که نقش مهمي در بهبود عملکرد يک سازمان دارند. سيستم‌هاي سنتي ارزيابي عملکرد که بر پايه معيارهاي مالي هستند، براي محيط پيچيده کسب‌وکار امروزي مناسب نيستند. به خصوص اين که اهميت دارايي‌هاي نامشهود سازمان نسبت به دارايي‌هاي مشهود در کسب مزيت رقابتي، روز به روز افزايش مي‌يابد. کارت امتيازي متوازن (BSC) يکي از رايج‌ترين سيستم‌هاي سنجش عملکرد در سال‌هاي اخير بوده است. اگر چه انتقاداتي به بعضي جنبه‌هاي اين رويکرد وارد شده است. در اين مقاله محدوديت‌هاي استفاده از BSC از ديدگاه سيستمي مورد بحث قرار مي‌گيرد و کاربرد پويايي‌شناسي سيستم‌ها به عنوان ابزاري جهت افزايش اثربخشي BSC ارائه مي‌گردد. هدف اين مقاله، تمرکز روي توسعه "کارت امتيازي متوازن پويا" و همچنين اثبات اين موضوع است که تطابق ساختار کارت امتيازي متوازن سنتي با اصول پويايي‌شناسي سيستم‌ها، حمايت و پشتيباني بهتري براي تصميم‌هاي مديريت استراتژيک فراهم مي‌کند. با توجه به ادبيات موضوع، يکي از مهمترين مشکلات کارت امتيازي متوازن، عدم لحاظ تحليل‌هاي ابعادي زمان بين علت و معلول (تأخير بين علت و معلول) و اثرات پوياي آن است. دليل استفاده از پويايي‌شناسي سيستم‌ها در مدل کارت امتيازي متوازن، عمدتاً امکان بررسي تأخير زماني مباحث مرتبط با محيط‌هاي پويا است. در پايان تجربه‌اي از به کارگيري موفقيت‌آميز مدل توسعه‌يافته در يکي از شرکت‌هاي کاشي و سراميک استان يزد به همراه نتايج حاصل از آن آورده شده است.
کلید واژگان :کارت امتيازي متوازن، مدل‌سازي پويايي‌شناسي سيستم‌ها، نمودار علّيت، نمودار حالت-جريان، شبيه‌سازي.
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک