اپیدمولوژی اختلالات روانی در مراقبان کودکان کمتوان ذهنی وکودکان با ناتوانی حرکتی جسمی

زمینه و هدف: شیوع اختلالات روانی نقش مهمی در شناخت وضعیت موجود بهداشت روان جامعه و برآورد امکانات مورد نیاز آن در هر مقطع زمانی دارد. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی شیوع اختلال‌های روان‎شناختی در مراقبان کودکان با کم¬توانی¬های ذهنی و معلولیت¬های حرکتی در استان همدان در سال 1395 بود. روش: طرح پژوهش حاضر پیمایشی- مقطعی بود. جامعة آماري شامل همه‌ی مراقبان (مادران) کودکان معلول بود که در مراکز و کلینیک‌های بهزیستی شهرستان همدان در سال 1395پذیرش شده بودند. از بین این خانواده‌ها، 37 خانواده‌ی دارای فرزند مبتلا به کم توان ذهنی و 37 خانواده‌ی دارای فرزند معلولیت حرکتی به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در پژوهش حاضر فرم تجدیدنظرشده فهرست علائم 90 سوالی SCL-90 (1976) براي جمع‌آوري اطلاعات بود. یافته¬ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد، شایع ترین اختلال های روانی در مراقبان کودکان کم توان ذهنی پرخاشگری(خصومت)، حساسیت در روابط متقابل، ترس مرضی و افسردگی و در مراقبان کودکان معلولیت‌های حرکتی شکایت جسمانی، حساسیت ‌در روابط متقابل، افکار پارانوئیدی و اضطراب بود. نتیجه‌گیري: ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﯾﺎﻓﺘﻪ‌ﻫﺎی اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ می‌توان ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ در مراقبان کودکان با کم¬توانی¬های ذهنی ، فراوانی شکایت جسمانی، حساسیت در روابط متقابل، افسردگی، پرخاشگری و خصومت و سوال‌های اضافی مربوط به افکار خودکشی بالاست و اﮔﺮ ﺑﻪ مراقبان آﻣﻮزش داده ﺷﻮد ﮐﻪ رﻓﺘﺎر ﻫﻤﺪﻻﻧﻪ‌ﺗﺮی ﺑﺎ ﻓﺮزﻧﺪان‌ﺷـﺎن اﻧﺠـﺎم دﻫﻨـﺪ، بهداشت روانی آن‌ها افزایش ﺧﻮاﻫﺪ ﯾﺎﻓﺖ

شیوع، اختلالات روانی، کم توان ذهنی ، معلولیت‌ حرکتی، خدمات بهداشت درمانی