تحلیل فضایی جرایم سرقت در سطح شهر قروه

مسأله‌ای که امروزه متولیان امر امنیت با آن مواجه هستند، افزایش جرایم سرقت است. یکی از ارکان مهم مدیریت بهینه شهرها، تحلیل فضایی جرایم شهری در سطح مناطق است. لذا هدف این پژوهش دستیابی به چگونگی پراکندگی جراِیم و بررسی رابطه بین متغیرهای محیطی با متغیر نوع جرم، متغیر زمانی و نوع جرم (تحلیل زمانی و مکانی ارتکاب به سرقت) و شناسایی مناطق جرم‌خیز در شهر قروه است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی- تحلیلی و همبستگی است. محدوده مورد پژوهش شهر قروه در استان کردستان است. داده‌های مورد استفاده در پژوهش شامل آمار 2 ساله (1389 -1390) جرایم سرقت است که از فرماندهی نیروی انتظامی شهرستان قروه دریافت شده است. داده‌ها و اطلاعات از روش اسنادی-کتابخانه‌ای گردآوری ‌شده است و برای تجزیه ‌و تحلیل آن‌ها از روش‌های آماری از قبیل ضریب همبستگی در نرم‌افزار SPSS (برای به دست آوردن رابطه میزان جرم و زمان و مکان در شهر قروه) و سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS (برای نشان دادن توزیع و پراکندگی جرایم در سطح شهر) استفاده‌شده است. نتایج نشان می‌دهد که بیشترین نوع جرم از میان جرایم سرقت صورت گرفته مربوط به جرم سرقت موتورسیکلت به میزان 48/29 درصد از کل جرایم بوده است. بیشترین تعداد جرایم سرقت نیز در محدوده خیابان‌های اصلی شهر به وقوع پیوسته است و الگوی توزیع و پراکندگی جرایم نیز از زمان، مکان و فصول سال تبعیت می‌کند به این معنی که با روند تغییر ساعت در طول شبانه‌روز نوع جرم سرقت نیز تغییریافته به‌ طوری‌که در ساعات روشنایی روز (از ساعت 6 صبح تا 18 عصر) بیشترین جرایم مربوط به سرقت موتورسیکلت و در زمان تاریکی (از ساعت 18 عصر الی 6 بامداد) جرایم سرقت مربوط به منزل و ماشین بیشتر اتفاق افتاده است. همچنین بین موقع مکانی جرم با میزان وقوع آن رابطه معناداری وجود دارد به این صورت که در فضاهای مسکونی بیشترین جرم مربوط به سرقت منازل و در خیابان و میدان‌ها شلوغ شهری سرقت از نوع موتور است و نوع سرقت با فصل وقوع رابطه معناداری وجود دارد به‌طوری در سه فصل اول سال بیشترین سرقت مربوط به موتورسیکلت است.

تحلیل فضایی؛ کانون‌های جرم‌خیز؛ سرقت؛ شهر قروه