سرمایه اجتماعی یکی از عوامل اصلی در توسعه پایدار به خصوص توسعه پایدار روستایی می¬باشد. رسیدن به توسعه پایدار در مناطق مختلف بدون توجه به سرمایه اجتماعی و رفاه اقتصادی و اجتماعی خانوارهای روستایی امکان¬پذیر نمی¬باشد. در این مقاله نیز با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی مبتنی بر پیمایش، به بررسی اثرات سرمایه¬های اجتماعی بر رفاه اقتصادی و اجتماعی خانوارهای روستایی در دهستان میانکوه شرقی پرداخته شده است. جامعه آماری شامل سرپرستان خانوارهای روستاهایی شهرستان پلدختر می¬باشد. 103 سرپرست خانوار (12روستا) به روش نمونه¬گیری تصادفی ساده به عنوان جامعه نمونه انتخاب گردید. برای تجزیه و تحلیل داده¬ها، از دو روش آمار توصیفی و آمار استنباطی (ضریب موریس، همبستگی پیرسون، برازش رگرسیونی و تحلیل مسیر) استفاده شده است. نتايج حاصله از تجزيه و تحليل اطلاعات بدست آمده براساس آزمون¬ تحلیل مسیر نشان می¬دهد، از میان مولفه¬های سرمایه اجتماعی، مشارکت اجتماعی بیشترین تاثیر و انسجام اجتماعی کمترین تاثیر را بر روی رفاه خانوارهای روستایی داشته است. همچنین یافته¬ها نشان داد که بین سرمایه اجتماعی و رفاه خانوارها در منطقه مورد مطالعه رابطه¬ی کاملاً معناداری وجود دارد و شاخص مشارکت اجتماعی بیشترین تأثیر را بر روی رفاه اقتصادی و اجتماعی خانوارها در دهستان مورد مطالعه داشته است.
کلید واژگان :سرمایه¬اجتماعی، خانوار روستایی، رفاه اقتصادی و اجتماعی، دهستان میانکوه شرقی
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک