رشد جهاني جمعيت و تقاضا براي رفع نيازهاي زندگي با توجه به محدوديت منابع، لزوم بهرهبرداري مطلوب از طبيعت را نمايان ميسازد. اينگونه بهنظر ميرسد كه تفاوتهاي مكاني در فضاي جغرافيايي سبب اختلاف اقتصادي ميشود؛ ازاينرو پايينبودن بهرهوري عوامل توليد در كشور، وابستگي به كشاورزي را بهدنبال دارد. در اين راستا تحقيق حاضر با هدف بررسي عامل بهرهبرداري و بهرهوري در اقتصاد روستايي، ميزان تفاوتهاي مكاني در شهرستان بوئين و مياندشت را مورد بررسي قرار داده است. جامعة آماري تحقيق، ِ شامل زارعان ساكن در روستاهاي شهرستان بوئين و مياندشت است. به ِ منظور دقت و سهولت در جمعآوري دادهها، حجم نمونة تحقيق از پنج روستا در بين 46روستاي شهرستان، با ويژگيهايي همچون پراكندگي مناسب در سطح دهستان، جمعيت مناسب، انتخاب از بين تيپهاي مختلف روستايي و يك نمونه از هر دهستان گزينش شدهاند. نمونههاي پرسششونده با فرمول ِ كوكران تعديلشده محاسبه شد كه شامل 110پرسشنامه است. روش تجزيهوتحليل دادهها با تكنيك ELECTREصورت گرفت. يافتههاي تحقيق بيان كنندة درجات مختلف نرخ مكاني بهرهبرداري و بهرهوري در بين روستاهاي نمونة شهرستان است. ناهمگونيهاي بهوجودآمده باتوجه به شرايط اقتصادي، اجتماعي و طبيعي در هر روستا متفاوت است. نتايج نشان داد كه تقويت توانهاي بالقوه و ِ نهان بخش كشاورزي، فرصتي براي ترقي بهرهوري روستايي است. بهكارگيري روشهاي مناسب بهزراعي بهمنظور بهرهبرداري هرچه مطلوبتر از منابع، تجهيز بخش كشاورزي با ادوات نوين بهرهبرداري بهمنظور جلوگيري از اتلاف منابع، يكپارچهسازي و اصلاح الگوي كشت، گسترش تشكلهاي توليدي در بخش كشاورزي و حمايت از آنها، مديريت و برنامهريزي آمايش سرزمين با حفظ اراضي همسو با توسعة پايدار از ديگر نتايج كسبشده در تحقيق به شمار مي آيد.
کلید واژگان :بهره برداري مطلوب، بهره وري توليد، اختلافات اقتصادي، بوئين و مياندشت
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک