چکیده :

توزيع عادلانه امکانات و ثمرات توسعه در ميان اکثريت جمعيت از خصيصهه هها مهه اقتصهاد پويها و سهام است. براين اساس نوشتار حاضر تلاش دارد تا ضمن شناسايي قابليتها و تواناييها مه 92 روسهتا و 7 شههر بخش گتاب شهرستان بابل و مقايسه آنها، به رتبهبند و تعيين سطح ميزان توسعه يافتگي در نظام سلسله مراته سکونتگاهها روستايي بپردازد. شاخصها مورد نظر در هفت گروه شاخصها شاخصها مورد اسهتفاده در هفت گروه بهداشت و درمان آموزشي، فرهنگي و ورزشي، مذهبي، مذهبي، ادار و سياسي و زيربنايي طبقهبند شدند که جمعا 99 مورد ميباشند. براين اساس سکونتگاهها بخش گتاب در شهش خوشهه توسهعه يافتهه ، نسهبتا توسعهيافته، کمتر توسعهيافته، نسبتا محروم، محروم و خيلي محروم طبقهبند شد. نتايج تحقيق نشان ميدهد کهه بخش اعظ جمعيت و تعداد سکونتگاهها در چهار خوشهه پهایيني قهرار مهي گيرنهد . از سهويي در بررسهي ميهزان همبستگي از نوع آزمون پيرسون ميان شاخصها، مشخص شد بجزبين شاخصها ادار بها خهدماتي بهين بقيهه شاخصها ارتباط معنادار وجود ندارد، اما جمعيت با بيشتر شاخصها ارتباط معنادار دارد. در مجموع ميتوان نتيجه گرفت که تفاوت معنادار بين سکونتگاهها بخهش گتهاب از محها ميهزان برخهوردار وجهود نهدارد و بنابراين ميتوان اذعان کرد که نابرابر زياد از محا برخوردار از خدمات و امکانات و عدم تعادل منطقهه ا در بخش گتاب وجود ندارد.

کلید واژگان :

توسعه روستايي، تحليل خوشها ، سطح بندی سکونتگاهها، بخش گتاب شهرستان - بابل.



ارزش ریالی : 350000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک