مدل سازي اثر تراكم گياهي بر توليد و پير شدن برگ دو رقم گندم در شرايط قطع آبیاری آخر فصل

برای مدل¬سازی توليد و پیر شدن برگ گندم، آزمايشي به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوك¬هاي كامل تصادفي در چهار تکرار در مزرعه¬ای واقع در صالح¬آباد استان خراسان رضوی در سال زراعی 91-1390 انجام شد. تيمارهاي اين آزمايش شامل تراکم¬هاي كاشت (50، 100، 200، 300، 400 و 500 بوته در متر مربع) و ارقام (گاسکوژن و پیشتاز) بودند. در این آزمایش ساقاب و دانه¬آب انجام نشد. فیلوکرون در گندم حدود 102 درجه روز رشد بود و برگ¬های ساقه اصلی بعد از دریافت حدود 900 درجه روز رشد به اتمام رسیدند. تراكم بوته بر ظهور برگ و فيلوكرون تأثیري نداشت. پيري برگ در ساقه اصلي وقتي شروع شد كه ساقه اصلي حدود 5 برگ داشت و به ازاي هر واحد افزايش درجه روز رشد كسر برگ¬هاي پير شده در ساقه اصلي 7/0 درصد افزايش يافت. توليد برگ در بوته در مقابل تعداد برگ روي ساقه اصلي در دو مرحله اتفاق افتاد. در مرحله اول تعداد برگ در بوته به آهستگي و مستقل از تراكم افزايش يافت و در مرحله دو توليد برگ با سرعت بيشتري رخ داد و به تراكم بوته وابسته بود. رابطه نزديكي بين كسر برگ¬هاي پير در بوته و كسر برگ¬هاي پير در ساقه اصلي مشاهده شد. طول عمر متوسط هر برگ در بوته با افزايش تراكم كاهش يافت. گاسکوژن توانسته بود تعداد برگ و طول عمر برگ بالاتری را به خود اختصاص دهد. نتایج نشان داد که تولید و پیری برگ گیاه گندم را در تراکم¬های مختلف تحت شرایط آبیاری آخر فصل می¬توان در قالب معادلات مختلف به صورت کمی توصیف كرد.

تولید برگ، پير شدن برگ، ظهور برگ، تراكم گياهي، مدل¬سازی