زبان تالشی بسیاری از ویژگی های دورۀ باستان زبانهای ایرانی را در خود نگه داشته است و از نظر وجود ندارند. /ü/ و /ә/ آوایی با زبان فارسی معیار، تفاوتهایی دارد به طوریکه در فارسی واکه های این تفاوتهای آوایی باعث تداخل آوایی زبان مادری در جمله های تولیدی دو زبانه های تالشی- فارسی و یا حذف و تلفظ نادرست چند آوای متفاوت با زبان فارسی، در جمله های تولیدی در دو زبانههای فارسی– تالشی میشود. دو زبانگی حالتی است که در آن گویشور یک زبان بتواند با زبانی دیگر که با زبان اول او متفاوت است صحبت کند. در چنین حالتی فرد دو زبانه ناخودآگاه ویژگی هایی را معمولاً از زبان اول به زبان دوم تعمیم میدهد که تداخل زبانی نامیده میشود. تداخل دو زبان در یکدیگر به دلیل ضعفِ گویشور در یکی از زبانها پیش میآید و گویشور سعی می کند برای برقراری ارتباط به زبان دوم، ویژگی های زبانیِ زبان اول و یا زبان چیرۀ خود را در زبان دوم به کار ببرد. بنابراین در این پژوهش، با توجه به دادههای میدانی که با پرسشنامه از این گونه دو زبانه ها گردآوری شده تداخل آوایی زبان اولِ دوزبانه ها در زبان دوم آنها بررسی گردید. نتیجه اینکه بیشتر تداخلها از زبان اول به زبان دوم و به علت تفاوت آوایی صورت گرفته است. البته گاهی تشابه واکهها و همچنین عادتهای زبانی موجب تداخل زبانی شدهاند.
کلید واژگان :آواشناسی، زبان تالشی، زبان فارسی، دوزبانگی، تداخل آوایی
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک