در عصر حاضر، صنعت گردشگری یکی از ارکان توسعه پایدار است و به‌عنوان ابزاری قدرتمند دربردارنده تأثیرات اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی است که ضمن جلب مشارکت جامعه محلی در توسعه اقتصاد ملی با پتانسیل حفظ و حمایت از منابع طبیعی، باعث پایداری محیطی میشود. امروزه سیاست توسعه پایدار گردشگری، رویکردی عمومی است که دولتها به آن توجه کرده‌اند تا گردشگری از لحاظ بوم‌شناختی در بلندمدت، مقبول و از لحاظ مالی مفید و نویدبخش جوامع محلی باشد. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف برنامه‌ریزی توسعه پایدار گردشگری در شهر اردبیل انجام شده است. روش پژوهش براساس هدف، کاربردی و از نوع توصیفی- تحلیلی است. دادههای مورد استفاده در پژوهش از نوع اسنادی و میدانی است. برای دستیابی به مهم‌ترین نیروهای ترغیب‌کننده و بازدارنده توسعه گردشگری پایدار شهری، از طریق تکمیل پرسشنامه و مصاحبه با ۸۰ نفر از خبرگان گردشگری شهری، استراتژی‌های مؤثر ترغیب‌کننده و بازدارنده توسعه گردشگری پایدار تدوین گردید. سپس با استفاده از مدل تحلیل شبکه (ANP)، وزندهی و اولویت‌بندی شدند. در نهایت براساس مهم‌ترین نیروهای ترغیب‌کننده و بازدارنده، مناسبترین استراتژی‌های توسعه گردشگری پایدار شهر اردبیل استخراج گردید. نتایج تحقیق نشان می‌دهند که در بین نیروهای ترغیب‌کننده توسعه پایدار گردشگری شهر، اشتغالزایی و در بین نیروهای بازدارنده توسعه پایدار گردشگری شهر، عدماستفاده از مدیریت پایدار در بخش گردشگری شهری، اولویت را کسب کرده‌اند. همچنین به ازای مهم‌ترین نیروهای ترغیب‌کننده و بازدارنده توسعه گردشگری شهر، هفت استراتژی مشخص تدوین گردید که در بین استراتژی‌های ارائه شده، استراتژی بهره‌گیری بهینه و هدفمند از افزایش انگیزه مسافرت در بین مردم در جهت بهره‌برداری از جاذبه‌ها و فراورده‌های گردشگری به‌منظور ایجاد اشتغال و درآمد برای مردم شهر اردبیل به‌عنوان بهترین استراتژی انتخاب شد. همچنین در این تحقیق، الگوی فضایی عناصر گردشگری شهر اردبیل با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) موردبررسی قرار گرفت و مشخص شد که فضای گردشگری شهر اردبیل تحت تأثیر فضای تاریخی شهر (بافت قدیم) قرارگرفته و بخش مرکزی شهر (منطقه ۱) را پوشش می‌دهد
کلید واژگان :برنامه‌ریزی، توسعه اقتصادی شهر، گردشگری پایدار، تحلیل شبکه، اردبیل
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک