الگوی ساختاری کمال‌گرایی، انگیزش تحصیلی و بهزیستی روان‌شناختی در دانش‌آموزان دبیرستانی

هدف: هدف پژوهش تعیین الگوی علی روابط بین مؤلفه‌های کمال‌گرایی و بهزیستی روان‌شناختی با تاکید بر نقش واسطه‌ای مؤلفه‌های انگیزش تحصیلی بود. روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری، دانش‌آموزان دختر و پسر دبیرستانی شهر کرمانشاه به‌تعداد 16138 در سال تحصیلی 94–1393 بود. با روش نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای از بین نواحی سه‌گانه آموزش و پرورش 4 دبیرستان دخترانه مائده، کوثر، جلال آل احمد، حضرت معصومه و 4 دبیرستان پسرانه شهید آوینی، شهید انصاری، شهید تندگویان و ادیب و از هر دبیرستان بین 55 تا 60 تا دانش‌آموز و درمجموع 456 دانش‌آموز بر اساس جدول کرجسی-مورگان 1970 انتخاب شد. داده‌ها از طریق پرسشنامه کمال‌گرایی چندبُعدی تهران-بشارت (1386)، انگیزش تحصیلی والرند، پلتییر، بلیس، بریر، سنکال و والیرس (1992) و بهزیستی روان‌شناختی ریف 1995 جمع‌آوری شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد الگو با داده‌های این پژوهش برازش مناسبی دارد. هم‌چنین بررسی اثر مستقیم و غیرمستقیم نشان داد که انگیزش تحصیلی خودتعیین‌گر، نقش واسطه‌ای را در ارتباط بین کمال‌گرایی خودمحور و بهزیستی روان‌شناختی (68/0=β، 002/0=P) ایفا می‌کند. اما برخلاف فرض اولیه الگو، نقش واسطه‌ای انگیزش غیرخودتعیین‌گر، در ارتباط بین کمال‌گرایی جامعه‌محور و بهزیستی روان‌شناختی تأیید نشد (075/0=β، 098/0=P). نتیجه‌گیری: به‌طورکلی می­توان گفت انگیزش تحصیلی، در ارتباط بین کمال‌گرایی و بهزیستی روان‌شناختی نقش کلیدی دارد. بنابراین لازم است در برنامه‌ریزی آموزشی بر این سازه‌ها بیش از پیش توجه شود.

الگوی ساختاری، انگیزش، بهزیستی روان‌شناختی، کمال‌گرایی