چکیده :

در شرکتهای سهامی که مالکیّت آورده¬ی شرکاء به شخص حقوقی منتقل می¬شود، شرکت به عنوان شخص حقوقی نسبت به آورده¬ها حقّ عینی دارد. حقوق سهام¬داران شرکت¬های سهامی، به¬طور کلّی نه با حقّ عینی مطابقت دارد و نه با حقّ دینی؛ بلکه نوعی حقّ خاص با آثار و ویژگی¬های خود تلقّی می¬شود. سهام شرکت¬های سهامی، مال منقولِ غیرمادی و اعتباری بوده که قابل تقویم به پول و دارای ارزش مالی است که به عنوان بخش مهمّی از سرمایه¬ی¬ اشخاص محسوب می¬شود. لذا در کنار سایر انتفاعاتی که از این اموال می¬شود، امکان توثیق آن نزد وثیقه¬گیرنده نیز علیرغم برخی نظرات مخالف ممکن به¬نظر می¬رسد. بنابراین در صورت عدم تأدیه¬ی¬ دین از سوی بدهکار، طلبکار می¬تواند با اجرای حکم دادگاه، سهام مورد وثیقه را به¬فروش رسانده و استیفای طلب نماید. امروزه در بسیاری از نظام¬های حقوقی، اموال اعتباری مانند اوراق بهادار، به¬عنوان دارایی¬های نوین محسوب می¬شوند و به¬طور کلّی مشمول بسیاری از احکام اموال هستند. روشِ تحقیق، مانند بیش¬ترِ پژوهش¬های حقوقی در این حوزه¬، توصیفی- تحلیلی بوده و اطّلاعات نیز به روش کتابخانه¬ای و به¬صورت فیش¬برداری گردآوری شده است. پس از بررسی، توضیح و نقد مطالب، با روش توصیفی- تحلیلی، به بررسی و تجزیه و تحلیل و مقایسه¬ی آن¬ها (داده¬ها) با اصول و قواعد حقوقی و قوانین و مقرّرات مربوطه، به تبیین موضوع اقدام نموده و در نهایت، به نتیجه¬گیری نهایی رسیده¬ایم.

کلید واژگان :

سهام، وثیقه، مال غیرمادی، رهن، دَین.



ارزش ریالی : 600000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک