ارتباط بين دریافت غذایی، امنيت غذايي و تركيب بدن در بيماران مبتلا به سرطان كولورکتال

مقدمه: تعيين و بررسي عوامل خطر تغيير بروز سرطان ها براي كنترل و پيشگيري از اين بيماريها به شدت حائز اهميت مي باشد. مشخص شده است كه عوامل مرتبط با تغذيه فرد مي تواند نقش بسياري در خطر ابتلا به سرطان داشته باشد. این مطالعه به منظور بررسی ارتباط بین دریافت غذایی، امنيت غذايي و تركيب بدن در بيماران مبتلا به سرطان كولورکتال انجام شده است. روش كار: طي يك مطالعه مورد شاهدي مبتني بر بيمارستان، از بيماراني كه از زمان تشخيص بيماري آنها حداكثر شش ماه گذشته بود تعداد 80 بيمار انتخاب و با 160 نفر شاهد از لحاظ عوامل خطر مربوط به ابتلا مقايسه شدند. شناسايي بيماران پس از تائيد پاتولوژي و درج در پرونده بيمار مشخص شد. براي بررسي دريافت غذايي از پرسشنامه بسامد غذايي 168 آیتمی (FFQ) و براي تعيين ناامني غذایی از پرسشنامه راديمر/كرنل استفاده گردید. همچنین شاخص های تن سنجی شامل قد و وزن اندازه گیری شد. نتايج: بيماران در مقايسه با گروه شاهد امنيت غذايي كمتري داشتند، 35درصد در مقابل 15 درصد (004/0 p=). در بررسي وضعيت تن سنجي و تركيب بدن، درصد چربي بدن در بيماران بيشتر بود، 64/24 درصد در مقابل 57/18 درصد (006/0 p=). در مدل تطبیق یافته، كالري دريافتي(03/1OR=)، كلسترول (03/1OR=) و چربي (23/1OR=) با بروز سرطان كولوركتال مرتبط بود 05/0 P<. همچنین نسبت شانس ناامنی تغذیه ای با بروز سرطان کولورکتال معنی دار و مثبت بود (017=P، 56/9=P). بحث و نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان مي دهد كه از جمله عوامل خطري كه مي تواند خطر ابتلا به سرطان كولوركتال را افزايش دهد وضعيت تغذيه فرد مي باشد. در اين مطالعه مشخص شد كه علاوه بر نوع تغذيه و دريافت كالري و چربي بالا، ناامني غذايي و نداشتن امنيت غذايي مي تواند خطر ابتلا به سرطان كولوركتال را افزايش دهد.

سرطان كولوركتال، امنيت غذايي، مورد شاهدي، تركيب بدن