نیّر تبریزی یکی از شاعران برجسته دورة قاجار است که بیشتر اشعارش را به اهل بیت (ع) و واقعه عاشورا اختصاص داده و در کنار اشعار فارسی و ترکی، سه قصیدة عربی هم دارد که در سرودن آنها از شاعران عرب و سبک شعری آنها تأثیر زیادی پذیرفته است، این تأثیرپذیری را می¬توان در چهار محور مطلع قصاید، لحن خطابی، وحدت موضوع و اقتباسات و تضمینات و تلمیحات به وضوح مشاهده کرد. در مقاله حاضر تأثیر شاعران عرب در قصاید عربی نیّر در موارد یاد شده بررسی و موارد اشتراک و أحیانا اختلاف میان آنها بیان شده و سرانجام به این نتیجه می¬رسد که نیّر در مطلع قصاید و لحن خطابی به شدت تحت تأثیر شاعران عرب بویژه شاعران دوره جاهلی و اصحاب معلقات قرار گرفته است، لکن در بحث تنوع موضوع از شیوه شعرای عرب عدول کرده و قصایدش را با وحدت موضوع ارائه کرده است و در بحث تضمین ابیات بیشترین تأثیر را از لامیه العجم طغرایی پذیرفته و قصیده سومش را بر وزن و روی آن سروده و این قصیده او به حق عنوان «لامیه الترک» را یدک می‌کشد.
کلید واژگان :قصاید عربی، نیّر، مطلع قصاید، لحن خطابی، وحدت موضوع
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک