چکیده :

مسأله دست‌دادن مردان و زنان نامحرم از دیرزمان مورد توجه بوده است، به‌گونه‌ای که این مسأله مورد سؤال اصحاب ائمه علیهم‌السلام نیز واقع شده است. فقهای عظام نیز به این مسأله پرداخته‌اند و دیدگاه‌های مختلفی را دراین‌باره بیان کرده‌اند. در نوشتار پیش‌رو با بررسی و تحلیل منابع مکتوب فقهی و روایی، و با استفاده از قواعد و مبانی مختلف اصولی، به تحلیل این فرع فقهی پرداخته شده است. این مسأله از سه جهت احکام اولیه، احکام ثانویه و اصول عملیه مورد مداقه قرار گرفته و این نتیجه حاصل شده است: دست‌دادن مرد با زن مسلمان جایز نیست، مگر با رعایت سه شرطِ 1- وجود حائل؛ 2- فشار ندادن دست؛ 3- نداشتن قصد ریبه و لذت. اما نسبت به دست‌دادن با زنان غیرمسلمان، حکم مسأله بر اساس مبانی و قواعد مختلف اصولی متفاوت می‌شود. بر اساس برخی مبانی و قواعد دست‌دادن با ایشان جایز و بر اساس برخی دیگر همانند دست‌دادن با زن مسلمان حرام است مگر با سه شرط ذکر شده. در نهایت اگر نسبت به حرمت یا جواز دست‌دادن با زنان غیرمسلمان شک شود، با توجه به این‌که مسأله از مصادیق شبهه حکمیه تحریمیه است، اصل برائت جاری بوده و حکم به جواز دست‌دادن با ایشان می‌شود.

کلید واژگان :

حرمت نظر، مصافحه، لمس، مس اجنبیه، دست دادن به نامحرم



ارزش ریالی : 350000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک