اﺛﺮ ﺗﺠﻮﻳﺰ دراز آﺳﻴﺐ ﻣﺪت ﻣﻼﺗﻮﻧﻴﻦ در درﻣﺎن ﺑﻴﻀﻪ ﻫﺎي اي ﻧﺎﺷﻲ از دﻳﺎﺑﺖ اﻳﺠﺎدﺷﺪه ﺑﺎ اﺳﺘﺮﭘﺘﻮزوﺗﻮﺳﻴﻦ در ﻣﻮش ﻫﺎي ﺻﺤﺮاﻳﻲ

ﭼﻜﻴﺪه ﻣﻘﺪﻣﻪ : ﺑﻪ ﺑﻴﻤﺎري دﻳﺎﺑﺖ ، ﺳﺒﺐ اﻳﺠﺎد اﺳﺘﺮس اﻛﺴﻴﺪاﺗﻴﻮ ﻧﻘﺶ ﻣﺆﺛﺮي آﺳﻴﺐ در ﭘﻴﺪاﻳﺶ ﻫﺎي ﻣﺘﺎﺑﻮﻟﻴﺴﻤﻲ دارد .ﺣﺎﺿﺮ ، ﻫﺪف ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺮرﺳﻲ اﺛﺮ ﻣﻼﺗﻮﻧﻴﻦ ﺑﺎﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺧﻮاص آﻧﺘـﻲ اﻛﺴـﻴﺪان آن در درﻣﺎن آﺳﻴﺐ ﺑﻴﻀﻪ ﻫﺎي اي ﻧﺎﺷﻲ از دﻳﺎﺑﺖ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ . ﻣﻮاد و روش ﻫﺎ :در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ 24 200 ﺳﺮ ﻣﻮش ﺻﺤﺮاﻳﻲ ﻧﺮ از ﻧﮋاد وﻳﺴﺘﺎر، ﺑﺎ ﻣﺤﺪوده وزﻧﻲ 220 ﺗﺎ ﮔﺮم، اﻧﺘﺨﺎب و ﺑﻪ ﺳﻪ ﮔﺮوه ﺷﺎﻫﺪ، دﻳﺎﺑﺘﻲ و درﻣﺎﻧﻲ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺷـﺪﻧﺪ . دﻳﺎﺑـﺖ ازﻃﺮﻳـﻖ ﺗﺰرﻳﻖ درون ﺻﻔﺎﻗﻲ mg/kg 55 اﺳﺘﺮﭘﺘﻮزوﺗﻮﺳﻴﻦ ) STZ ( اﻳﺠﺎد ﺷﺪ و ﮔﺮوه درﻣﺎﻧﻲ) دﻳﺎﺑﺘﻲ +ﻣﻼﺗﻮﻧﻴﻦ (دﻳﺎﺑﺘﻲ ﭘﺲ از دو ﻣﺎه ﺷﺪن، ﺑﻪ ﻣﺪت 5 ﻫﻔﺘﻪ داروي ﻣﻼﺗﻮﻧﻴﻦ ﺑﺎ دوز mg/kg 10 را ﺑﻪ روش ﮔﺎواژ درﻳﺎﻓﺖ ﻧﻤﻮدﻧﺪ . در ﻧﻤﻮﻧﻪ اﺑﺘﺪاي ﻫﻔﺘﻪ ﭘﻨﺠﻢ از ﻫﺎ ﺧﻮن ﺑﻪ ﮔﻴﺮي ﻋﻤﻞ ﻓﺎﻛﺘﻮر آﻣﺪ و ﻫﺎي ﺑﻴﻮﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ و ﻫﻮرﻣﻮﻧﻲ ﺧﻮن و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﻘﺎﻃﻊ ﺑﻴﻀﻪ ﮔﺮﻓﺖ ﻫﺎ ﻣﻮرد ارزﻳﺎﺑﻲ ﻫﺴﻴﺘﻮﻟﻮژﻳﻚ ﻗﺮار . ﻧﺘﺎﻳﺞ : دﻳﺎﺑﺖ ﺑﺎ اﻳﺠﺎد اﺳﺘﺮس رادﻳﻜﺎل ﻫﺎي اﻛﺴﻴﺪاﺗﻴﻮ و ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻫﺎي آزاد ﺑﺎﻋﺚ ﻛﺎﻫﺶ ﺳﻠﻮل ﻫﺎي اﺳﭙﺮﻣﺎﺗﻮﮔﻮﻧﻲ و ﺳﺮﺗﻮﻟﻲ، ﻛ ﺎﻫﺶ روﻧﺪ اﺳﭙﺮﻣﺎﺗﻮژﻧﺰ ﺗﻌﺪاد اﺳـﭙﺮم و ﻓﻌﺎﻟﻴـﺖ اﺳـﭙﺮم ﮔﺮدﻳـﺪه، ﻣﻴﺰان ﻫﻮرﻣﻮن ﻣﻲ ﻫﺎي اﻧﺴﻮﻟﻴﻦ و ﺗﺴﺘﻮﺳﺘﺮون را ﻧﻴﺰ ﻛﺎﻫﺶ دﻫﺪ .ﻣﻼﺗﻮﻧﻴﻦ ، ﺗﺠﻮﻳﺰ ﺑﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮات ﻣﻮرﻓﻮروژﻳﻚ اﻳﺠﺎدﺷﺪه را ﻃﻮر ﻣﻌﻨﺎداري ﻛـﺎﻫﺶ و ﻣﻴـﺰان ﻫﻮرﻣـﻮن اﻧﺴـﻮﻟﻴﻦ و ﺗﺴﺘﻮﺳـﺘﺮون ﭘﻼﺳﻤﺎ را اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻲ دﻫﺪ . ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﻴﺮي : ﻣﻼ اﺳﺘﺮس ﺗﻮﻧﻴﻦ ﺑﺎ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﭘﻴﺸﮕﻴﺮي و ﺑﻬﺒﻮد ﻫﺎي اﻛﺴﻴﺪاﺗﻴﻮ، در ﺑﻬﺒﻮد آﺳﻴﺐ ﺑﻴﻀﻪ ﻫﺎي اي ﻧﺎﺷﻲ از دﻳﺎﺑﺖ ﻧﻘﺸﻲ درﻣﺎﻧﻲ ﻣﻲ اﻳﻔﺎ ﻛﻨﺪ . واژه ﻛﻠﻴﺪي ﻫﺎي : ﺳﻠﻮل دﻳﺎﺑﺖ، ﻣﻼﺗﻮﻧﻴﻦ، اﺳﭙﺮﻣﺎﺗﻮژﻧﺰ، ﺑﻴﻀﻪ ﻫﺎي ﺳﺮﺗﻮﻟﻲ، آﺳﻴﺐ اي.

ﺳﻠﻮل دﻳﺎﺑﺖ، ﻣﻼﺗﻮﻧﻴﻦ، اﺳﭙﺮﻣﺎﺗﻮژﻧﺰ، ﺑﻴﻀﻪ ﻫﺎي ﺳﺮﺗﻮﻟﻲ، آﺳﻴﺐ اي