روایی محتوایی، ساختار عاملی و تغییرناپذیری جنسیتی مقیاس جهت‌گیری تعلق پذیری

هدف از پژوهش حاضر بررسی روایی محتوایی، ساختار عاملی و تغییرناپذیری جنسیتی و روایی پیش بین مقیاس جهت‌گیری تعلق پذیری (لاوین و همکاران، 2011) بود. به این منظور 292 نفر (147 زن، 145 مرد) از دانشجویان دانشگاه بیرجند به روش نمونه‌گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند و مقیاس‌های جهت گیری تعلق پذیری (لاوین و همکاران، 2011)، سرزندگی ذهنی (رایان و فردریک، 1997) و فشار روانی (کسلر و همکاران، 2002) را تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل داده با تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی مرتبه اول و بین گروهی و رگرسیون چندگانه و با استفاده از نرم‌افزار های SPSS.16 و Amos.20 انجام شد. نتایج نشان داد که مقیاس جهت‌گیری تعلق‌‎پذیری از ساختاری دو عاملی مشتمل بر جهت گیری ترقی و کاستن از کمبود برخوردار است که 34/54 درصد واریانس را تبیین می کند. تحلیل عاملی تاییدی نیز این ساختار را تایید کرد. ساختار عاملی مقیاس بر حسب جنسیت تغییرناپذیر بود. همسانی درونی مقیاس نیز با آلفای کرونباخ و دو نیمه کردن به تایید رسید. روایی پیش بین در ارتباط با سرزندگی ذهنی و فشار روانی در سطح مطلوب قرار داشت. به نظر می‌رسد، مقیاس جهت‌گیری تعلق پذیری در دانشجویان از اعتبار و روایی مناسبی برخوردار است.

تعلق پذیری، ساختار عاملی، روایی محتوایی، اعتبار، تغییرناپذیری