رفتارسنجی اثر گرمایش جهانی بر پُرفشار جنب حاره

این مطالعه با هدف بررسی اثر گرمایش جهانی بر رفتار پُرفشار جنب حاره به‏انجام رسید. بدین‏منظور، از داده‏های حداکثر دمای روزانة 49 ایستگاه سینوپتیک طی 1977 تا 2016 استفاده شد؛ با توجه به روند دماهای بالای صدک 95، سال 1996 مرزِ بین دو دورة قبل و بعد از تشدید گرمایش انتخاب شد. نتایج حاصل از تحلیل‏ها نشان داد در دورة اول مقدار دما به 39.5 درجه رسیده است؛ درحالی‏که در دورة دوم این مقدار به 40.5 درجه رسیده است و فراوانی دماهای آستانه در دورة اول بسیار کمتر از دورة دوم بوده است. به‏ عبارت ‏دیگر، رفتار گرمایش جهانی ثابت شد و فراوانی دماهای بالای 40.5 درجه در بیشتر ایستگاه‏ها فراگیر و به حالت عادی و نرمال درآمد. نتایج تحلیل سینوپتیک نشان داد میانگین بلندمدت ارتفاع هستة پُرفشار جنب حاره طی دورة اول نسبت به دورة دوم افزایشی دَه‏متری داشته است؛ اما میانگین بلندمدت اختلاف ارتفاع هستة پُرفشار جنب حاره در دورة دوم، نسبت به دورة اول، در ماه جولای، در طول 52.5 درجة شرقی به بیش از 100 متر رسیده است. همچنین، نتایج حاصل از رابطة متقابل دما و ارتفاع جو نشان داد که دلیل افزایش ارتفاع هستة پُرفشار جنب حاره افزایش دما در لایه‏های پایین اتمسفر است.

پُرفشار جنب حاره فراوانی حداکثر دما گرمایش جهانی