از برجستهترین اصول هدایتی فردي اجتماعی قرآن بوده که از آن به عنوان تقواي مالی در برابر « انفاق » تقواي اعتقادي و عبادي یاد شده است. بسامد بالاي آیات انفاق در گفتمان الهی بیانگر اهمیت ویژة آن نزد خداوند میباشد تا جایی که به عنوان راهی براي نجات از بیماريهاي درونیِ نفس مانند بخل و شُح و ... بیان شده است و زمینهساز طهارت روح خواهد بود. بر پایی روابط همنشینی، این واژه داراي واژگان باهمآیند بسیاري در آیات الهی میباشد. نوشتار حاضر با تکیه بر روش توصیفی تحلیلی، ضمن استخراج برخی از واژگان همنشین با واژة انفاق، به مؤلفههاي معنایی آن بر پایۀ عناصر ممیزة ایجابی و سلبی اشاره دارد؛ رهیافتهاي حاصل آنکه، واژه انفاق با پاره اي از مفاهیم اعتقادي و اخلاقی با بار عاطفی مثبت مانند ایمان، تقوا، احسان، خیر، امانتداري، تجارت پرسود و... همنشین شده و با ایجاد روابط معنایی در سطح جمله، مؤلفههاي معنایی همچون ایمان عملی، زایش امنیت و سلامت فردي و اجتماعی، خداباوري، تقویت ارزشهاي اخلاقی و اعتدالگرایی و... را شکل میدهد. هر یک از این روابط واژگانی به ظرافتهاي معنایی و تصویرپردازيهاي ادبی ویژهاي از واژة فوق اشاره دارد و به نوبۀ خود بیانگر انسجام و پیوستگی لفظ و معنا در گفتمان الهی میباشد؛ بهطوريکه عدم توجه به برجستهسازيها در روابط همنشینی از فهم دقیق و عمیق واژگان خواهد کاست.
کلید واژگان :معنی شناسی، روابط همنشینی، مؤلفه هاي معنایی، انفاق، قرآن کریم.
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک