نقش عملکرد در آزمون استروپ در پیش بینی اضطراب و خودکارآمدی در افتادن در سالمندان شهر اردبیل

اهداف امروزه به دلیل افزایش امید به زندگی، به پدیده سالمندی بیش از پیش توجه شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش عملکرد استروپ با اضطراب و خودکارآمدی در افتادن در سالمندان بیش از 60 سال انجام گرفت. مواد و روش ها طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی سالمندان مرد بیش از 60 سال ساکن در سرای سالمندان شهر اردبیل در سال 1396 بود که از بین آ نها نمون های به حجم 200 نفر به روش نمون هگیری دردسترس انتخاب شدند. برای جم عآوری اطلاعات از آزمو نهای اضطراب خودکارآمدی در افتادن و استروپ استفاده شد. داد هها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون تحلیل شد. یافته ها یافته های پژوهش نشان داد که رابطه معناداری بین عملکرد استروپ )کارت سوم و چهارم( در هر چهار خرده مقیاس )خطا، صحیح، واکنش، تداخل( با میزان اضطراب و خودکارآمدی در افتادن در سالمندان ) 01 / P>0 ( وجود دارد. همچنین هر دو متغیر اضطراب و خودکارآمدی در افتادن قابل پی شبینی با عملکرد استروپ ) 01 / P>0 ( است. نتیجه گیری با توجه به یافت ههای حاضر م یتوان نتیجه گرفت که با برگزاری کلا سهای آموزشی و انجام گرو هدرمان یهای مختلف م یتوان میزان عملکرد استروپ را در سالمندان بهبود بخشید تا با این کار به صورت غیرمستقیم میزان اضطراب را کاهش و خودکارآمدی در افتادن را در سالمندان افزایش داد.

عملکرد استروپ، اضطراب، خودکارآمدی در افتادن، سالمندان