شهر زیست پذیر از مفاهیم نوین تبیین کننده نظامهای کنونی شهری است که به واسطه تحول در اندیشه ها و آرمانهای جامعه معاصر، جایگاهی بایسته پیدا کرده است. امروزه، برخورداری از ویژگیهای زیست پذیری در شهرها برای رسیدن به توسعه پایدار در جامعه اهمیت فراوانی دارد. هدف این پژوهش بررسی وضیعت زیست پذیری در سطح محلات منطقه 11 تهران است. روش تحقیق ارزیابی مقایسهای باهدف کاربردی است. داده ها با استفاده از پرسشنامه گردآوری شده اند که با توجه به جمیعت بالای منطقه موردپژوهش، امکان مطالعه همه جامعه آماری امکانپذیر نبوده است. بنابراین، از روش نمونه گیری و تعیین حجم با استفاده از فرمول کوکران، تعداد 314 پرسشنامه محاسبه و سپس به هر یک از محلات منطقه 11 ، بر اساس تعداد جمعیت سهمیه متناسب تخصیص داده شده است. شاخصهای زیست پذیری در قالب 6 بعد (اجتماعی، اقتصادی، امکانات و خدمات شهری، مدیریت شهری، محیطزیستی و الگوی تاریخی( مورد ارزیابی قرارگرفته و برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای SPSS, ARCGIS استفاده شده است. نتایج تحقیق حاکی از این است که بعد امکانات و خدمات شهری بیشترین تأثیر را در تحلیل فضایی اصل زیست پذیری منطقه داشته و همچنین زیستپذیری در منطقه مورد مطالعه متوسط به پایین ارزیابی شده است. در این میان، محله ولیعصر جنوبی در بالاترین سطح و محله یافتآباد در پایینترین سطح از زیست پذیری قرار گرفته اند.
کلید واژگان :زیست پذیری، تحلیل فضایی، محله های شهری، منطقه 11 تهران
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک