بررسي عوامل مؤثر بر تمايل شهروندان به پذيرش شهر الکترونيک در سطوح کلان، ميانه و کوچک شهري (مطالعه موردي: شهرهاي اهواز، بهبهان و منصوريه در استان خوزستان)

پژوهش حاضر با هدف بررسي عوامل مؤثر بر تمايل شهروندان به پذيرش شهر الکترونيک در سطوح مختلف شهري، با انتخاب شهرهاي اهواز، بهبهان و منصوريه به عنوان نمايندة سطوح مختلف شهري، مسئلة فوق را به صورت پيمايشي مورد مطالعه و بررسي قرار داده است. يافته‌ها حاکي از آن است که بين سطوح شهري مورد بررسي، تفاوت معناداري در ارتباط با تمايل شهروندان به پذيرش شهر الکترونيک وجود دارد و در اين زمينه ميان آن‌ها الگوي سلسله‌مراتبي حاکم است. در زمينة عوامل زمينه‌ساز و مؤثر بر تمايل شهروندان به پذيرش شهر الکترونيک نيز عليرغم وجود برخي تشابهات در بعضي موارد، در بيشتر متغيرها تفاوت معناداري ميان سطوح شهري مورد بررسي وجود دارد. با توجه به نتايج به دست آمده، شهرهاي بزرگ به عنوان اولويت اول هدف‌گذاري جهت ايجاد شهر الکترونيک مناسب‌تر به نظر مي‌رسند و براي موفقيت بيشتر در اين‌گونه شهرها، برنامه‌ريزي به منظور تغيير نگرش شهروندان نسبت به امنيت و اعتماد به شهر الکترونيک بايد در درجة اول اهميت قرار گرفته و در اولويت‌هاي بعدي، ارتقاء ميزان آمادگي الکترونيکي و تغيير ذهنيت شهروندان نسبت به سودمندي استفاده از خدمات شهر الکترونيک مي‌تواند مدنظر قرار بگيرد. شهرهاي متوسط در اولويت دوم ايجاد شهر الکترونيکي قرار داشته و در اين‌گونه شهرها در درجة اول بايد تغيير نگرش و مثبت‌تر کردن ديدگاه شهروندان نسبت به سودمندي شهر الکترونيک مدنظر قرار گرفته و در درجات بعدي به افزايش آمادگي الکترونيکي شهروندان و ترويج و تبليغ هر چه بيشتر شهر الکترونيک و مفاهيم و مظاهر آن اهتمام ورزيد و آگاهي‌هاي مردم را در اين زمينه افزايش داد. شهرهاي کوچک در اولويت آخر ايجاد شهر الکترونيک قرار گرفته و در اين‌گونه شهرها اولويت با افزايش آگاهي و آشنايي شهروندان با مفاهيم و مظاهر شهر الکترونيک، بهبود ميزان آمادگي الکترونيکي شهروندان و مثبت‌تر کردن ذهنيت آن‌ها به مفيدي و سودمندي شهر الکترونيک مي‌باشد.

شهر الکترونيک، تمايل به پذيرش، آمادگي الکترونيکي، اعتماد الکترونيک، سلسله‌مراتب شهري.