واکاوی در ساختار مانستگی فرم دهانه پل های دوره صفوی (مورد پژوهی: سی سه پل، مارنان، خواجو، جویی)

هدف این پژوهش بررسی همبستگی موجود درطراحی میان عرض دهانه، ارتفاع دهانه و عرض پایه های چهارپل، سی و سه پل، خواجو، جویی و مارنان است که بر روی رودخانه زاینده رود احداث گردیده و کشف رابطه میان این متغیرها زمینه ساز این نظریه است که فرم این پل ها تابعی مستقیم از عملکرد اصلی آنها است. در این پژوهش بخاطر وجودحجم بالای دیتا، روش پژوهش براساس کدنویسی پایتون و کار با الگوریتم های هوش مصنوعی است که پس از برداشت داده های مورد نیاز و انجام محاسبات گوناگون فایل های در قالب CSV تولید و سپس با توجه به برداشت های میدانی، دهانه های چهار پل درنرم افزارهای مرتبط شبیه سازی و با استفاده از رابطه کسینوسی تمام دهانه ها مورد بررسی قرار گرفت و نمودارهای آن ترسیم گردید. یافته های این پژوهش بیان می دارد که شباهت بالا و رابطه نزدیک فرمی میان عرض و ارتفاع دهانه ها در هر پل با خود آن پل و سه پل دیگر موجود بر روی رودخانه وجود دارد و طراحی این پل ها با وجود اختلاف تاریخی کمتر از یک قرن، کاملاً عملکردی و بر اساس تکنولوژی آن دوره و حجم آب زاینده رود و پایداری رودخانه بوده است. در نتیجه گیری باید بیان نمود که هرچه دوره تاریخی ساخت پل ها معطوف به گذشته است، عرض پل ها بیشتر و براساس نمودارهای ترسیمی دهانه های هر پل، دقت بالایی در طراحی و ساخت دارد،همچنین از 92 دهانه موجود در این چهار پل 75 دهانه با درصد شباهت 70 تا 90 است که شباهت 33 پل و خواجو بسیار زیاد و پل جویی و33 پل کمترین را دارا است. این پل ها مبتنی بر عملکرد آن و با توجه به استانداردهای موجود در آن دوره، تکنولوژی ساخت،مصالح در دسترس و مناسب با شرایط اقلیمی و جریان آب رودخانه طراحی گشته است.

معماری پل ، شباهت سنجی ، سی سه پل،