از ﻣﺒﺎﺣﺚ ﻣﻬﻢ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺷﻨﺎﺳﯽ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﻧﻘﺶ ﻧﻈﺎﻣﯿﺎن ﺑﻌﻨﻮان ﯾﮑﯽ از ﮔﺮوﻫﻬﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺳﺎزﻣﺎن ﯾﺎﻓﺘﻪ در ﺳﯿﺎﺳﺖ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. در اﯾﻦ ﻣﯿﺎن ﺗﺮﮐﯿﻪ ﺑﻌﻨﻮان وارث اﻣﭙﺮاﺗﻮری ﻋﺜﻤﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﮐﻮدﺗﺎ در ﻗﺮن ﺑﯿﺴﺘﻢ از ﮐﺸﻮرﻫﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺎرﯾﺦ آن ﻫﻤﻮاره ﺑﺎ ﺣﻀﻮر ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ و ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻏﯿﺮﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﻧﻈﺎﻣﯿﺎن ﺑﺮ ﺳﯿﺎﺳﺖ رﻗﻢ ﺧﻮرده و ﺑﻪ ﮐﺸﻮر ﮐﻮدﺗﺎﻫﺎ ﻣﺸﻬﻮر ﮔﺮدﯾﺪه اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ و ﺷﯿﻮه ﺗﺤﻘﯿﻖ ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ای و اﯾﻨﺘﺮﻧﺘﯽ ﺑﺪﻧﺒﺎل ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺳﻮال اﺻﻠﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﻧﻈﺎﻣﯿﺎن در ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺗﺮﮐﯿﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻧﻘﺶ آﻓﺮﯾﻨﯽ ﮐﺮده اﻧﺪ ؟ در ﭘﺎﺳﺦ ﻓﺮﺿﯽ ﺑﻪ ﺳﻮال ﺗﺤﻘﯿﻖ و ﻣﺘﺎﺛﺮ از ﻧﻈﺮﯾﺎت ﺳﺎﻣﻮﺋﻞ ﻫﺎﻧﺘﯿﻨﮕﺘﻮن و ﻟﻮﺳﯿﻦ ﭘﺎی در ﺑﺎب ﻣﺪاﺧﻠﻪ ارﺗﺶ در ﺳﯿﺎﺳﺖ ﮐﺸﻮرﻫﺎی در ﺣﺎل ﺗﻮﺳﻌﻪ، ﻋﻼوه ﺑﺮ ﻣﺤﻮرﻫﺎﯾﯽ ﭼﻮن ﻧﻘﺶ ﺗﺎرﯾﺨﯽ ارﺗﺶ در ﺗﺮﮐﯿ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺟﻤﻬﻮری، ﺿﻌﻒ ﺳﺎﺧﺘﺎرﻫﺎ و ﻧﻬﺎدﻫﺎی دﯾﮕﺮ ﺑﺠﺰ ارﺗﺶ و ﻣﺘﻘﺎﺑﻼ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ، ﺳﺎزﻣﺎﻧﺪﻫﯽ و ﻧﻘﺸﯽ ﮐﻪ ارﺗﺶ ﭘﺲ از ﺟﻤﻬﻮری در راﺳﺘﺎی ﻧﻮﺳﺎزی اﯾﻦ ﮐﺸﻮر اﯾﻔﺎ ﮐﺮد را ﻣﯽ ﺗﻮان ﻧﺎم ﺑﺮد. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻧﻈﺎﻣﯿﺎن در ﺗﺮﮐﯿﻪ ﺟﺪﯾﺪ ﺑﻌﺪ از دﻫﻪ 1920 ﻣﯿﻼدی ﻣﺘﺎﺛﺮ از دﯾﺪﮔﺎﻫﻬﺎی رﻫﺒﺮ ﻧﻈﺎﻣﯽ ﺧﻮد آﺗﺎﺗﻮرک ﻣﺒﻨﯽ ﺑﺮ ﻧﻘﺶ و ﺟﺎﯾﮕﺎه ارﺗﺶ در ﺳﯿﺎﺳﺖ ﻃﺒﻖ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﯽ ﮐﺸﻮر ﺑﻌﻨﻮان ﻣﺪاﻓﻊ ﻧﻈﺎم ﺳﯿﺎﺳﯽ ﻻﺋﯿﮏ و دﻓﺎع از ﻣﯿﺮاث آﺗﺎﺗﻮرک، و ﻋﻮاﻣﻠﯽ دﯾﮕﺮ ﻣﺎﻧﻨﺪ اﺳﺘﻘﻼل ﺳﯿﺎﺳﯽ و ﺣﻘﻮﻗﯽ ارﺗﺶ، ﺑﺤﺮان اﺳﺘﻘﻼل ﻃﻠﺒﯽ و جنگ ﻣﺴﻠﺤﺎﻧﻪ اﮐﺮاد ﻋﻠﯿﻪ دوﻟﺖ و،اﻗﺪاﻣﺎت اﺳﻼم ﮔﺮاﯾﺎن و ﺗﻼﺷﻬﺎی دوﻟﺖ ﺟﻬﺖ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ آﻧﺎن را ﻣﯽ ﺗﻮان ﻋﻨﻮان ﮐﺮد. اﻣﺎ ﮐﻮدﺗﺎی ﻧﺎﻓﺮﺟﺎم ﭘﺎﻧﺰدﻫﻢ ژوﺋﯿﻪ ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﺧﯿﺎﺑﺎﻧﯽ و ﺗﺴﻮﯾﻪ ﺣﺴﺎب ﺷﺨﺼﯽ دوﻟﺖ ﺣﺰب ﻋﺪاﻟﺖ و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺑﺎ ﻣﺨﺎﻟﻔﺎﻧﺶ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻮد ﻋﻼوه ﺑﺮ ارﺗﺒﺎط دادن آن ﺑﺎ ﺟﻨﺒﺶ ﻣﺬﻫﺒﯽ ﮔﻮﻟﻮﻧﯿﺴﻢ، ﺣﺎﺻﻞ اﻧﻌﮑﺎس ﺗﺤﺮک ﮔﺮوﻫﻬﺎی ﻣﺤﺮوم و ﺑﻪ ﺣﺎﺷﯿﻪ راﻧﺪه در ﻓﻀﺎی دوﻗﻄﺒﯽ ﺗﺮﮐﯿﻪ ﺑﻮده اﺳﺖ و ﯾﮏ روﻧﺪ ﺧﺸﻨﯽ از اداره ﮐﺸﻮر در دﺳﺘﺎن ﯾﮏ ﺷﺨﺺ را ﺗﺮﺳﯿﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﮐﻮﺑﯿﺪن ﻣﯿﺨﯽ ﺑﺮ ﺗﺎﺑﻮت ﻧﻈﺎﻣﯽ ﮔﺮی در ﺗﺮﮐﯿﻪ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ روﻧﺪ دﻣﻮﮐﺮاﺳﯽ ﺧﻮاﻫﯽ ﻣﺮدم ﺗﺮﮐﯿﻪ ﺷﺪ.
کلید واژگان :ﺗﺮﮐﯿﻪ ، ﻧﻈﺎﻣﯿﺎن ، ﮐﻮدﺗﺎ ، سیاست
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک