چکیده :

امروزه در ادبیات سیاسی و حقوقی دولت مدرن، حقوق و امتیازات شهروندان از جایگاه رفیعی برخوردار است. برخی حقوق شهروندی را به سه دسته حقوق مدنی، سیاسی و اجتماعی تقسیم کرده اند که اهم حقوق شهروندان در برمی گیرد. از آنجایی که قانون اساسی نوعی ساز و کار ابزاری برای تضمین‏ انتظام اجتماعی، تأمین تمنیّات فرد و حدود و حیطه اقتدار دولت است. هدف آن‏ پاسداری از حقوق و آزادی‏های‏ عمومی و فردی انسان در برابر تجاوزگری ذاتی‏ ساختار قدرت سیاسی است. در بحث از قانون اساسی و حقوق شهروندان، پذیرفتن یک فرض مسلّم هم عقلایی است و هم‏ بجا و آن اینکه هیچ قانون اساسی ذاتاً نمی‏تواند نسبت به حقوق شهروندان ساکت بماند؛ بلکه بنیادی‏ترین بخش هر قانون اساسی، اعلام‏ حقوق و آزادی‏های اساسی شهروندان است. در کشور ایران نخست در متمم قانون اساسی مشروطه حقوق و امتیازات شهروندی در نظر و مورد توجه قرار گرفت. سپس با وقوع انقلاب شکوهمند اسلامی و پی ریزی نظام جمهوری اسلامی، در قانون‏ اساسی جمهوری اسلامی ایران به طور وسیع و صریح حقوق شهروندی را مورد توجه قرار گرفت.گرچه اصطلاح شهروند و حقوق شهروندی در قانون اساسی به کار نرفته ولی در عوض، از تعبیراتی چون حقوق ملت،حقوق عمومی، حقوق عامه،حقوق فردی اجتماعی چندین بارمورد استفاده قرار گرفته است. در این مقاله، نخست به بررسی حقوق شهروندی، پیشینه و انواع آن پرداخته شده است. سپس به بررسی حقوق شهروندی در جمهوری اسلامی ایران و به طور اخص حقوق شهروندی را در قانون اساسی در زمینه های سیاسی، مدنی، اقتصادی و اجتماعی – فرهنگی به صورت موردی اشاره شده است و در پایان به ارائه راهکارهایی در راستای کاربردی شدن حقوق شهروندی پرداخته شده است. ?? ??? ?????? ???? ?? ????? ???? ???????? ?????? ? ????? ?? ??????? ??? ???. ??? ?? ????? ???? ??????? ?? ?????? ?????? ????? ? ?? ??? ??? ???? ??????? ?? ?? ????? ????? ?? ????? ??? ?????? ????? ??????? ? ??????? – ?????? ?? ???? ????? ????? ??? ??? ? ?? ????? ?? ????? ?????????? ?? ?????? ??????? ??? ???? ??????? ??????? ??? ???.

کلید واژگان :

شهروندی، حقوق شهروندی، حقوق بشر، قانون اساسی.



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک