پژوهشی در وزن و قافیۀ سروده‌های کُردی(حوزۀ جنوبی)

درخت تنومند ادبیّات کُردی، در کنار ادبیّات فارسی، بیش از هزار سال است که در این مرزوبوم ریشه دوانده است. در سروده‌های کُردی، وزن شعر هجایی بوده است و تنها چند دهه است که شاعران کُرد، در سرودن شعر از بحور عروضی بهره می‌جویند؛ علاوه بر وزن، قافیه نیز در ادبیّات کُردی ویژگی‌های خاص خود را دارد که بایسته است مورد نقد و بررسی قرار گیرد. در این مقاله، سعی بر آن است ابتدا اطلاعاتی از ادبیّات کُردی و فهلویات قدیم آن به دست داده، سپس وزن و قافیۀ سروده‌های کُردی حوزۀ جنوبی که به گویش‌های گورانی، کلهری، لکی و کُردی کرمانشاهی سروده شده‌اند، بررسی شود.

ادبیات کُردی، وزن هجایی، قافیه، کُردی جنوبی.