اگر نایب در حین انجام حج، مصدود(منع از عمل) گردد و یا محصور(بیمار) شود و نتواند حج منوب عنه را به انجام رساند، در این صورت اگر نیابت وی تبرعی باشد، حکمش همانند شخصی است که عمل حج خود را به صورت مباشر انجام می دهد. ولی اگر به صورت استیجاری باشد، اولا بستگی به آن دارد که نیابت وی مشروط و یا مقید به همان سال باشد و یا این که مطلق بوده و مقید و مشروط به زمان خاص نیست و ثانیا مصدود و یا محصور شدن وی پیش از احرام است و یا بعد از احرام. بدین جهت چهار صورت می توان برای آن تصور نمود: - عقد اجاره مقید به سال معین بوده و وقوع حصر و یا وقوع صد پیش از إحرام باشد، در این صورت، اختلافی بین فقهای عظام نیست و همه آنان متفقند که عقد با وقوع صد و یا وقوع حصر منفسخ می گردد. ولیکن نسبت به استحقاق و یا عدم استحقاق اجرت، دو گفتار از فقهای عظام نقل شده است. - عقد اجاره مقید به سال معین باشد، ولیکن وقوع حصر و یا وقوع صد بعد از إحرام باشد، هم در باره إجزاء از منوب عنه و هم در باره استحقاق اجرت، سه قول از فقهای عظام نقل شده است. - اگرعقد اجاره مطلق باشد و وقوع حصر و یا وقوع صد پیش از إحرام باشد، فقهای عظام اتفاق دارند که عقد به حال خویش باقی است و بر ذمه اجیر است که در سال بعد و یا سال های بعد( بعد از رفع حصر و یا صد) نیابت از منوب عنه را انجام دهد و در نتیجه، اجیر بعد از انجام أعمال حج مستحق تمام اجرت می باشد. - اگر عقد اجاره مطلق باشد، ولیکن وقوع حصر و یا وقوع صد بعد از إحرام باشد، دو قول از فقهای عظام نقل شده: إجزاء و عدم إجزاء از منوب عنه.
کلید واژگان :صد، حصر، حج، نايب، منوب عنه، استیجار، إجزاء عمل، استحقاق اجرت
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک