طی دهه¬هاي اخیر، انرژي در کنار سایر عوامل تولید نقش تعیین کنندهاي در رشد اقتصادي کشورها داشته و اهمیت آن همچنان رو به افزایش است. مفهوم توسعه پایدار انرژی نیز در این راستا با توجه به میزان مصرف و تولید، شاخصی را تعریف می¬کند. در این تحقیق، ابتدا با استفاده از الگوی خود بازگشتی با وقفه های توزیعی(ARDL) و هم چنین الگوی تصحیح خطا (ECM) وجود رابطه بلند مدت و کوتاه مدت بین مصرف نهایی انرژی و رشد اقتصادی طی دوره زمانی 1388-1359 مورد بررسی قرار گرفت و سپس با استفاده از شاخص توسعه پایدار انرژی نسبت بین مصرف انرژی و تولید ناخالص داخلی تعیین شد. نتایج حاصل نشان داد یک رابطه علیت کوتاه مدت بین رشد اقتصادی و مصرف انرژی و یک رابطه علیت کوتاه مدت و بلند مدت بین مصرف انرژی و رشد اقتصادی وجود دارد. ضریب تصحیح خطا 57/0- می باشد که نشان می دهد که در هر دوره 57/0- از عدم تعادل کوتاه مدت برای رسیدن به تعادل بلند مدت تعدیل می شود. شاخص توسعه پایدار نیز دارای روند نسبتا صعودی بوده به عبارت دیگر در طی زمان نسبت مصرف انرژی به تولید ناخالص داخلی نسبتا در حال افزایش بوده است که این خود نشان دهنده افزایش مصرف انرژی در طول دوره زمانی بوده است.
کلید واژگان :مصرف انرژی، رشد اقتصادی، توسعه پایدار، الگوی خود بازگشتی با وقفه¬های توزیعی(ARDL)، الگوی تصحیح خطا(ECM).
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک