مقاله حاضر به بررسی نقش ویژگی‌های جغرافیایی و بویژه ژئومورفولوژی نواحی مرزی جنوب شرقی ایران در استان سیستان و بلوچستان تا شعاع 100 کیلومتری از خط مرزی در امر تأمین امنیت پایدار و نیز عملیات پدافندی و آفندی احتمالی می پردازد. در اين تحقيق به منظور درك قابلیت‌ها و محدودیت‌های پديده‌ها و عوارض ژئو‌مورفولوژي در امور دفاعی و امنیتی از روش تحلیل سیستم‌های ارضی و افراز آن به واحدهای ارضی و اجزء واحد با الگوی SWOT استفاده شده است. در این تحلیل منطقه جنوب‌شرقی ایران از نظر تنگناها و مقدورات دفاعی و امنیتی در مقابل جبهه متجاوزین به سه واحد ارضی کوهستان، دشت و رودخانه افراز گردیده که اجزء واحد ارضی کوهستان شامل خواجه، تفتان، بیرگ، آهوران ، توده‌های درونی جبهه داخلی، دیواره های در هم شکسته میانی، چین‌خوردگی منظم جبهه خارجی و کوه‌های پراکنده شرقی دارای تنگناهایی از قبیل رزم پیاده نظام و صعب العبور بودن آن، محدودیت‌های آمادی و پشتیبانی، مخابراتی و وجود دهلیز و مقدوراتی همچون دیدبانی، عملیات اختفاء و پوشش و پدافند می باشد. تنگناهای اجزء واحد ارضی دشت که شامل چاله‌های هامون، پادگانه‌های دریاچه‌ای و صحاری ماسه‌ای است دیدبانی، پدافند در جنگ شیمیایی و هسته‌ای و مقدورات آن آفند، حداکثر قدرت توپخانه، امکان حرکت ترکیبی یگان‌های پیاده و مکانیزه و زرهی می‌باشد. تنگناهای اجزء واحد ارضی رودخانه که شامل دره های پیچ در پیچ، ناودیس معلق، پادگانه های آبرفتی، دامنه‌های عریان و مخروط های واریزه ای، مخروط افکنه های آبرفتی قدیمی و جدید، تپه های منفرد و پیوسته با چهره‌های گوناگون است، بعنوان موانع جهت پیشروی، وجود دهلیز در جنگ های شیمیایی و هسته ای، محدودیت دیدبانی و مقدورات آن عملیات نامنظم، شبکه مخابراتی، اختفاء و پوشش، پدافند می‌باشد.
کلید واژگان :امنيت، نواحي مرزي، جنوب شرقی ایران، آفند، پدافند، SWOT analysis.
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک