کودکان از همان لحظه تولد راه و رسم برقراری ارتباط را یاد می‌گیرند. آنها اولین ارتباط خود را از طریق گریه کردن با مادر خود آغاز می‌کنند. در دنیای پیچیده ارتباطات، تلویزیون به عنوان همه‌گیرترین رسانه و وسیله ارتباط جمعی، از قابلیت‌ها و توانمندی‌های ویژه‌ای در تأثیرگذاری بر اذهان، افکار، فرهنگ و باورهای عمومی جامعه برخوردار است. در عین حال، می‌توان گفت که کودکان در زمره آسیب پذیرترین گروه‌های اجتماعی به شمار می‌آیند؛ چرا که در فرآیندی انعطاف‌پذیر قرار دارند و هنوز ساز وکارهای دفاعی ذهن آنان به خوبی تکوین نیافته است. از این رو رسانۀ تلویزیون را مانند هر رسانه دیگری، باید در خدمت تعلیم و تربیت و شکوفایی کودکان و نوجوانان این مرز و بوم قرار داد. دست اندرکاران و برنامه سازان حوزه کودک در رسانه ملی باید به آسیبها و چالشهای برنامه‌سازی در این حوزه آگاهی داشته باشند، تا در عصری که روز به روز بر انواع و اقسام رسانه‌ها و تنوع و گستردگی آنها افزوده می‌گردد، تا حد امکان از کارکردهای منفی آن جلوگیری نمایند. این مقاله کوشیده است تا جنبه‌های مختلف برنامه‌سازی در تلویزیون و نحوۀ ارتباط مؤثر با کودکان را واکاوی نموده و فرصت ها و تهدیدهای این رسانۀ تاثیرگذار را تبیین نماید.
کلید واژگان :کودکان، ارتباط، تلویزیون، فرصت ها، تهدیدها
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک