چکیده :

در میان مشکلات بزرگی که امروزه برای بشریت مطرح شده، نه تنها افزایش خارق العاده جمعیت دنیا به چشم می خورد، بلکه نتایج انفجارآمیز شهرنشینی و اثرات شوم آن بر روی افزایش بزهکاری نیز به عنوان یک مشکل اجتماعی جلوه گر می شود. کرمانشاه از جمله شهرهای کشور است که طی دو دهة اخیر با مشکلات فراوانی در روند شهرنشینی مواجه بوده است، این شهر به دلیل شرایط خاص فضایی، کالبدی، اجتماعی، دارای آمار بالای جرم و جنايت است. علاوه براين بررسي ها نشان مي دهد در بين انواع ناهنجاری‌های اجتماعی در شهر كرمانشاه جرم اعتیاد به مواد مخدر بيشترين ميزان را به خود اختصاص داده است و لذا ضرورت دارد به شيوة علمي و با استفاده از فناوري¬هاي نوين ضمن شناسايي شرايط مكاني ارتكاب اين جرم در محدوده شهر كرمانشاه اقدامات علمي و اجرايي جهت حذف اين شرايط يا كاهش اثرات آن انجام گيرد. هدف اين پژوهش بررسي رابطة بين تراکم جمعیت با نرخ وقوع جرم و همچنين شناسايي کانون های جرم خیز جرم اعتیاد به مواد مخدر در شهر کرمانشاه مي باشد. روش پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی و از نوع کاربردی می¬باشد و برای شناسایی الگوهای فضایی توزیع جرایم در سطح شهر کرمانشاه از مدل های آماری گرافیک مبنا شامل آزمون مرکز متوسط و بیضی انحراف معیار و برای تشخیص کانون های جرم خیز شهری از شاخص موران و تکنیک درون یابی تخمین تراکم کرنل استفاده شده است. همچنین برای برآورد تعداد جمعیت در بلوک های آماری شهر کرمانشاه از روش طبقه بندی تراکم استفاده شده است. جامعة آماری پژوهش، جرم اعتیاد به مواد مخدر است که در سال 1388 در محدودة قانونی شهر کرمانشاه به وقوع پیوسته است و به عنوان نمونة آماری، 404 فقره از جرایم اعتیاد به مواد مخدر اتفاق افتاده شهر کرمانشاه بررسی شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد زمان اوج و مرکز ثقل زمانی وقوع جرم اعتیاد به مواد مخدر روزهای یکشنبه ساعت 14، دوشنبه ساعت 14 تا 30/14، سه شنبه ساعت 30/11 تا 30/13 و پنج شنبه ساعت 11 صبح با فراوانی 10 تا 15 رویداد بزه در این ساعت ها و روزها می باشد. مرکز متوسط جرم اعتیاد به مواد مخدر شهر کرمانشاه در خیابان سیدجمال الدین کوچه شهید ملکی و در حد فاصل اداره راهنمایی و رانندگی شهر کرمانشاه و پارک بسیج قرار گرفته است و مهمترین کانون های جرم خیز اعتیاد به مواد مخدر بر جنوب شرقی شهر کرمانشاه یعنی منطقه اسکان غیرسمی جعفرآباد و بلوار سیدجمال الدین اسدآبادی و چهار راه رشیدی و خیابان بعثت و خیابان جمخانه منطبق است و توزیع فضایی جرایم از الگوی خوشه‌ای و متمرکز پیروی می‌کند. همچنین بین تراکم جمعیت در این محدوده ها و نرخ وقوع بزهکاری در آنها رابطه مستقیم وجود دارد، به گونه ای که تراکم نسبی جمعیت در این مناطق بسیار بیشتر از متوسط تراکم جمعیت در سایر بخش های شهر کرمانشاه است و به همان میزان نرخ وقوع بزهکاری نیز در این مناطق نسبت به سایر بخش های شهر بیشتر است به گونه ای که در طبقات با تراکم جمعیت بین 200-300 نفر، میزان وقوع جرم به بیشترین میزان خود یعنی 5/19 درصد رسیده است. از این رو بیشتر کانون های جرم خیز جرم اعتیاد به مواد مخدر شهر کرمانشاه در محدوده های پرازدحام و متراکم شهر متمرکز شده که این مناطق دارای ساختار کالبدی- فضایی نامناسبی هستند که باعث امکان کنترل کمتر و افزایش بزهکاری در این مناطق شده است.

کلید واژگان :

تراکم جمعیت، نرخ جرم، کانون جرم خیز، اعتیاد به مواد مخدر، کرمانشاه.



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک